Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Dinsdag 27 augustus 1940

Vannacht bijna zeven uur lang airraid boven Londen, verreweg de langste dien wij nog gehad hebben. - - -

Natuurlijk verspreiden de Duitschers fantastische berichten over hun successen in Engeland: wat zouden jullie ervan hooren en denken? Zouden jullie je ongerust maken? Of beluisteren en gelooven jullie de radio uit Londen?

[p. 103]

Allemaal vragen, waarop ik toch voorloopig geen antwoord krijg.

Nog altijd geen enkele brief van je. ‘Familie Hart allright’: 't eenige bericht in 3½ maand. Nog niemand heeft antwoord gehad op de brieven via Cook; in zooverre is dat nog een troost; maar op mijn andere pogingen is ook nog geen antwoord. Jullie bent in de macht van den vijand, maar jullie bent met zijn drieën en ik ben nu bijna een jaar alléén, met enkele onderbrekingen. Enfin, hopen, gelooven, vertrouwen, doorzetten. Maar ik kan zoo moeilijk zonder je voorttobben, Joke!

Middernacht

Wat ben ik blij, dat ik jullie portretten en je briefje van 14 Mei heb; elken avond lees ik het vóór je - even - glimlachende portret door, mijn Gioconda. God behoede jullie.