Maandag 24 juni 1940
Het zijn wel zeer deprimeerende dagen.
Eenerzijds zie ik zelf weinig uitkomst in de situatie: ik zoek wanhopig naar lichtpunten, maar kan er maar zeer weinige vinden. Aan den anderen kant word ik diep terneergedrukt door het défaitisme van een deel van mijn omgeving.
Ik besef, dat het een belangrijk deel van mijn taak gaat worden het défaitisme in Nederlandschen kring hier te helpen bevechten en onder défaitisme versta ik elke bereidheid tot het aanvaarden van een einde van dezen oorlog, waarbij Nederland, direct of indirect onder eenige Duitsche hegemonie zou blijven.