Den nieuwen Katwycker christelyke Zee-vaert, versien met nieuwe christelijcke gezangen

[p. 6]

Tot den Christelyken Leser of Sanger.

SEer lieve, en wel beminde Christelyke Leser, of Sanger als den Apostel Paulus ons Eph: 5: 19 en Col: 3: 6. gebied, seggende: Leert en vermaent malkanderen met Psalmen, en Lof-zangen en Geestelyke Liedekens, Zingende den Heere met aengenaemheydt in u Herten, soo geeft hy daar mede te kenne dat de Rym-konst (wanneer als die wel gebruykt wort) Gode ten hoogste aangenaam is, want is het zingen van Geestelyke Liedekens hem aangenaam, soo moet dienvolgende hem ook Rym-konst aangenaam wesen, overmits dat niemand de Liedekens zinge ten zy dat deselve eerst berymt zyn: daarom ziet men ook hoe onse Godsalige voor-Vaders, als Moses, David, Salomon en meer andere dese Rym-konst in sulke groote waarden hielden: gelyk als uyt haar Psalmen, en Lofzangen te zien is. Ik (hoewel kleyn van verstant zynde, gesien en aangemerkt hebbende dat dit een werk was, 't welk Gode behaaglyk is) hebbe my selve ook beginne te oeffenen in dese lof waarde konste, en schoon dat ik in de selve nog swak en seer onervaren ben, soo hebbe ik evenwel de vrymoedigheyt gebruykt, en my onderwonde om (na de vermaninge Pauly) myn swakke (en seer geringe) gave te besteden. En hebbe tot dien eynde dese myn Katwyker Christelyke Zee-Vaart in 't ligt gebragt, om door de genade Gods, veele Zang-lievende Christenen hier mede te stigten, en tot Godtsaligheyt te brengen. Ik heb tot dit werk wel dikwils aangesogt geweest, dog hebbe het t'elkens afgeslagen, en hebbe het ook al eens begonnen gehad, dog wederom neder geleyt, om dat veele muggesiftende menschen altyd hare Angels op het selve

[p. 7]

uytschieten. Dog eindelyk denkende dat den lastergeest, in een ygelyks doen wel iets kan vinde, om sijn fenyn uyt te suygen, so dat in sijne oogen niemant onberispelyk is Dog sulk evenwel de vromen na regt niet kan beschadige, so hebbe ik dit myn werk wederom by de hant genomen: en hope dat alle deugtlievende Persoonen het selve tot haarder zaligheid sullen gebruyken, en of het geviel dat zy eenige fouten in het selve mogte vinden, (gelyker mogelyk wel veele in sijn) soo hoop ik dat sy die sulle believen te verschoone, deselve myn onervare Jonkheyd toeschryvende, want ik hebbe van myner Jeugt aan op de zee gevaren, en ben noyt door eenige Poëten geleert: ik soude dit Boekje wel wat hoogdravender hebbe gemaekt, maer om dat het een Visschers Boek is, en dat veele Visschers geen hoogdravende rede wel konnen verstaan, soo heeft het my goet gedagt, het selve na haar gemeene spraak te voegen: op dat het een yder sou bondig konnen begrypen. Ondertusschen wilde ik alle Christelyke Sangers bidden, en aanbevelen, om het selve in geen ligtveerdigheyt te singen, op dat het haar aan hare ziele niet mag schade, maar dat sy mogen doen gelykerwys als Paulus seide: 1 Cor: 14: 15. Ik sal wel met den Geest bidde, maer ik sal ook met den verstande bidde: ik sal wel met den Geest singen, maer ik sal ook met den verstande singen. Op dat dit myn Werk een ygelyk mag gedye tot hare wel-vaart en Zaligheyd. Dit wenst en bid, U E Dienstwillige F. vander HART.