Het geestelijck bieken, of geestelycke sangh-dichten
(1674)–Herman Harts– AuteursrechtvrijVan den H. Augustinus.Deus Cordis mei, & pars mea Deus in aeternum. Psal. 72.25. Godt myns herten, ende myn deel Godt inder eeuwigheyt. Domine fecisti nos ad Te, & inquietum est cor nostrum, donec requiescat in Te. S. August. l. 1. Confess. cap. 1. Heere gy hebt ons geschapen tot U, en hierom is oock ons herte ongerust, tot het rust in U. | |
Op de VVyse: Als voren.1[regelnummer]
DOen Augustinus was
Gekomen uyt de plas
Der wulpsichyt: doen was ontkomen 't Diep
Der Kettery, en dwalinge, hy riep:
O Oud', en Nieuwe schoonighyt!
O! eenich Goet! ô alle salighyt!
Ick heb u myn Beginsel, ende Endt,
Myn Godt ah! ick heb u te laetGa naar voetnoota gekendt.
2[regelnummer]
O troostelycke saeck!
De sondaer tot vermaeck.
Ick sien, dat Augustyn, al kompt hy laet,
Die vroegh gekomen syn, te boven gaet:
Ga naar voetnootb En dat hy oock niet min en heeft,
Al of hy van't begin hadt wel geleest.
| |
[pagina 111]
| |
O Hert! ô suyver Hert! dat Godt bemindt,
Waer in gy niet de minste vleck en vindt.
3[regelnummer]
Het brandt geweldich seer,
En neyght tot zynen Heer:
Die 't heeft geschapen naer gelyckenis,
En eyge Belt zyns selfs. Hoe kleyn het is,
Ga naar voetnoota Wegh ydel werelt vol bedroch,
Geen Creatur', of Schepsel is genoch
Aen't selfde. 'Klaet u peysen met wat lust
Dat Herte nu in zynen Center rust!
|