Het geestelijck bieken, of geestelycke sangh-dichten
(1674)–Herman Harts–
AuteursrechtvrijOp de Feeste van Alderhyligen.Beati, qui habitant in domo tua Domine. Psal. 83.5. Saligh syn, Heere, die in u Huys woonen. Oculus meus memoria mea: & cogitare de Sanctis quodammodò eos videre est. S. Bernard. Serm. 5. de fest. omn. SS. circa medium. Myn ooghe is myne memorie, en op de Hylighe peysen, is die sien op seker manire. | |
Op de Wyse: Adieu beauté si charment & si rare:
| |
[pagina 41]
| |
Verscheyden in verdienst, en loon: maer even bly
Syn in die Bruylof-feest ‘aen d'een, of d'ander zy :/: bis
6[regelnummer]
Daer sal de ziele haren Godt geniten
Ga naar voetnoota Sonder voil: daer en sal haer niet verdriten
Den eeuwelijck voldane, en durende lust
Die zy bekomen sal, ‘en besitten met rust :/: bis
7[regelnummer]
Daer sal den Heere self zyn uytverkoren
Spys, en Weert syn, den oprechten Eenhoren
Van salighyt, van troost, van vrede: Daer sal hy
Versaden hen gemoet, ‘en maken overbly :/: bis
8[regelnummer]
Daer sal de mensch van Godt met Christus erven
Wat Godt heeft.Ga naar voetnootb O gelucksaligh versterven!
Dat sulcken heerlyckhyt, en sulcken kroon verdiendt.
En vliedt toch niet want ghy ‘hier toe occasî viendt :/: bis
9[regelnummer]
Men sal daer noch misdoen konnen, noch rouwen.
O! neen: Daer sal Geloof, en Hop ophouwen,
Ga naar voetnootc Doch meest van dryen de Reyn liefde niet vergaen,
Die den volkome wil' ‘door't lichtin Godt doet staen :/: bis
10[regelnummer]
Men sal daer noch segghen immer, noch hooren,
Ga naar voetnootd Dat's myn, dat's u: dat kleyn en groot doet stooren,
In landen, in steden, in huysen, waer 't geraeckt;
Ja meeste vyanden ‘van beste vrinden maeckt :/: bis
11[regelnummer]
Neen, daer en salmen niet meer moeten stryden.
Neen, neen: en daer en sal m'oock niet meer lyden;
Want daer geen vyandt, of geen hatenyt en is
Of eenich quaet: ô waer ‘ick in die heugenis!:/: bis
12[regelnummer]
Daer sal het lichaem claer wesen, en schynen
Als de Son; en niet meer vreesen voor pynen,
Noch self oock voor de doot. Wat kan ick segghen meer?
k'En kan, of mach: maer kom, ‘hoort, en ontfanckt dees leer :/: bis
| |
[pagina 42]
| |
13[regelnummer]
O dul, en dwase kinderen der menschen!
Wat soecktge? 'k weet g'en sult hier niet meer wenschen,
Ga naar voetnoota Is't datge heft u hooft, en keert van dese niet,
Is't datge richt u oog ‘en naer den Hemel siet :/: bis
14[regelnummer]
Let wel: Godt heeft ons naer zyn Belt geschapen:
De Aerd' is maer voor koeyen, en voor schapen,
Niet voor de schoone Ziel. Foe slyck, foe vlees en bloet.
De mensch, den ed'le mensch ‘betaempt een hooger goet. :/: bis
15[regelnummer]
Wat sal u, of kan u de werelt geven?
Laet gaen: den duvel benyt datwe leven.
Ga naar voetnootb En hoort, of volght hem niet, die om leegh wyst, en raedt :/: bis
Siet toe lief kindt! siet toe! ‘Ick waerschouw, t'is verraedt.
16[regelnummer]
En wild' u eyge selven niet verdommen,
Heft op, en wacht u van voort meer te crommen
Naer eere, naer wellust, naer ryckdom naer n'en windt.
Ick segh laet gaen, siet op: ‘soo syd' oock Abrams Kindt : : bis
17[regelnummer]
Wanneer ô Heer! wanneer sal ick verschynen
Voor u! ah! sonder u ick moet verdwynen.
Want gy syt mynen Godt, en 't leven van ons Al,
Die ick soeck tot ick vind, ‘en alleen soeken sal. :/: bis
18[regelnummer]
Siet gelijck eenen Hert ben ick doorschoten:
Nu kom: ah! t'heeft my hier soo langh verdroten.
Ick dorst, ick quel', ick sterf van die soet bitter min.
Nu kom, ey! kom, nu laet ‘ey! nu laet my eens in :/: bis
|