Het geestelijck bieken, of geestelycke sangh-dichten
(1674)–Herman Harts– Auteursrechtvrij
[pagina 38]
| |
Op de Feeste van d'Alderhylighste Dryvuldighyt.Tres sunt qui testimonium dant in Caelo, Pater, Verbum, & Spiritus sanctus. Et hitres unum sunt. 1. Joan. 5.7. Dry is'er die getuygenis geven inden Hemel, de Vader, 't Woordt, ende den hylige Geest. Ende dese dry syn een. Fides unum Deum praedicat Trinitatem, id est Patrem, & Filium, & Spiritum sanctum. S. Fulgentius Episc. de fide ad Petrum inter Opera S. Augustini Tom. 3. 't Geloove verkondicht een Wesen Dry Persoonen: de Vader, den Sone, den hylighe Geest. | |
Op de Wyse: Lisette me disoit un jour:
| |
[pagina 39]
| |
Het ghen' door een ontsteken kers
Ons eenichsins wert aengewesen.
4[regelnummer]
De kers en is maer een, nochtans
Ick merck en vlam, en hitt, en glans.
De vlamme die wyst aen de vader,
De Glans representeert de Soon,
De hitt' de Geest. Maer wilde thoon,
Die claerder is, en u komt nader?
5[regelnummer]
Ga naar voetnoota Bemerckt des Mensche Ziele wel;
Die niemandt meer als Een en stel?
Ick segh, Een Ziele: maer dry Crachten.
Geloft zy in der eeuwichyt
De Hylighste Dryvuldichyt,
Die licht dus, en verlicht ons nachten.
6[regelnummer]
VVy bidden dan aenbidden nu,
Die ons geschapen hebt naer u.
Wy roepen met de Seraphinen:
O! Hyligh! Hyligh! Hyligh! Een
Eenigh, Dryvuldigh Een, dat Geen
En sullen sien, als die 't verdinen:
7[regelnummer]
Door vast Geloove, ende Hop';
Die ons de deure doet wyt op'
Om in te gaen, en te aenschouwen,
En te genieten dat hoogh Goet,
Waer in de Liefde rusten moet;
Ga naar voetnootb Die nimmermeer en sal verkouwen.
8[regelnummer]
Te vreden met 't Geloof en soeckt
O! neen, myn ziele, en versoeckt
Niet vele hier gelyckenissen
Uyt de geschapen Creatuur.
In Dry en is maer een Natuur:
Ga naar voetnootc Die simpel gaet, en kan niet missen.
9[regelnummer]
En wilt niet vliegen met 't verstandt,
Of ghy sult vallen in het zandt.
Die Majesty sal u versmachten.
| |
[pagina 40]
| |
De Kerck uyt de Schriftuur ons leer:
Laet volgen dit, noch min, noch meer,
En onderwerpen ons gedachten.
|