Hollands glorie
(1940)–Jan de Hartog–
Auteursrecht onbekend
[pagina 441]
| |
Torn-toe
Heel wat schippers zijn beroemd,
Een paar hebben zelfs een lintje;
Dàt is nog 's rijkdom, wat je noemt!
Geef mij maar een vrouw en een kindje.
Runnersrijmpje
| |
[pagina 443]
| |
Zonder kapitein Moerman van den Helder was dit boek nooit geschreven; dus vóór te zeggen: ‘wat heeft die jongen dat aardig gedaan!’: denk aan hèm. Veel van zijn eigen avonturen zijn in de geschiedenis van Jan Wandelaar verwerkt, hij heeft mijn eerste wankele schreden op de lange trip geleid; - wanneer iemand recht heeft op een lauwertje, is hij het. Maar omdat hij al meer lintjes heeft, dan zijn geklede jas onderdak verschaffen kan, zal ik er niet nog eentje bijspelden, door dit boek aan hem op te dragen. Dàt doen we aan zijn kinderen, en aan de mijne, - aan al de sleperskinderen van Holland. Aan de Corries, de Hennies, de Jantjes en de Nolletjes, die maar zo weinig van hun vaders te zien krijgen, omdat die altijd op de lange deining slingeren, ergens, aan de andere kant van de kloot. Er zijn nu heel wat van die kinders, die niet eens weten of de man, die altijd kadootjes meebracht en zulke harde wangen had om te zoenen, nog leeft en waar hij uithangt op de wereld; - hou je taai, jongens! Wat er ook gebeurt en wat de buurvrouw ook mag kletsen: vader komt weerom; is 't vannacht niet, dan is 't morgen. Hij komt weerom, al zou hij moeten zwemmen; - want zonder jullie heeft ons leven toch geen stevigte meer. Jullie zijn de vaste sterren van ons nachtbestek; wanneer wij, soms, een kwade slinger gemaakt hebben en een ogenblik 't besef van onder en boven verloren, dan komen jullie blonde koppetjes als eerste bakens uit de mist, en 't kan zo raar niet lopen, of een kruispeiling op jullie brengt ons de ware koers weerom, en de duivel krijgt de schuld van de misstap. Daarom: wees 't wààrd, beste jongens; leer vlijtig, denk om je goeie kleren, wordt niet ineens moe als je moeder moet helpen met de vaat, laat de pruimen van den dominé hangen, pest de poes niet en krijg geen mazelen; - en wanneer 's avonds, als de etensboel aan kant is en de lamp is opgedaan, je gevraagd wordt effetjes iets mee te schrijven aan vader, pak dan zonder tegenstribbelen de penhouder beet en laat gedwee je knuistje leiden door moeders hand, als je onder aan de brief mag krassen: ‘de groete, vader, van Schoorl, ‘Lands End’ Dec. 1938 - Aug. 1940. |
|