Een suyverlick boecxken begrypende alle de gheestelicke liedekens
(1617)–Thonis Harmansz. van Wervershoef–
Auteursrechtvrij
[Folio D6v]
| |
op de wijseHet daghet wt den Oosten.
O Menschen van het quaedt u keert,
Ende doet dat ons de Schriftuere leert,
Oft ghy sultet u beklaghen
Al in u leste daghen.
Want daer sal komen eenen dach
Daer gheen Mensche voor-by en mach
Die gheboren is opter aerden,
Hoe groot, hoe kleyn van waerden.
O Menschen hoe wilt ons dan vergaen,
Als wy daer voor den Rechter staen
En rekenschap moeten gheven
Van al ons quade leven?
Des Heeren dach sal komen onverwacht
Ghelijck een dief inder nacht:
O Menschen verhoort mijn spraken,
Willet doch bidden ende waken.
O Menschen maeckt u daer toe bereyt,
Godt sal komen met grooter heerlichheyt,
Ende hy sal de Schapen scheyden
Vande Bocken, ende met hem leyden:
Hy sal de Schapen triumphant
Stellen tot sijnder rechterhandt,
Hy sal segghen sonder mijden
Komt ghy ghebenedijden.
Maer hy sal segghen totte Bocken schier,
Gaet ghy vermaledijden in dat eeuwighe vyer,
Dan sullen die hertnecken
Roepen, och berghen wilt ons bedecken.
Daer sal dan soo grooten druck gheschien,
Als op der Aerden noyt is ghesien,
Dat de Menschen sullen schijnen
Van droefheyt te verdwijnen
Och denckt hoe dattet wesen sal,
| |
[Folio D7r]
| |
Daer niet en is dan eeuwigh gheschal,
Van huylen, van kermen, wringhen der handen,
Ende knerssinghe der tanden.
Dus laet ons waken ende bidden altijdt,
Dat wy hier af moghen zijn bevrijdt,
Ende dat wy moghen schoone
Staen voor des Menschen Soone.
O Princelicke Vader goedt,
Wy bidden u met grooter ootmoedt,
Wilt ons bewaren van desen,
Ende wilt ons ghenadich wesen.
|
|