Een suyverlick boecxken begrypende alle de gheestelicke liedekens
(1617)–Thonis Harmansz. van Wervershoef–
Auteursrechtvrij
[Folio A6v]
| |
Op de wijse, Het had een Boer een domme sin.WIe wil hooren een nieuwe Liedt,
Die de Werelt wel door-siet
die mach hem wel bedroeven:
Sy is ghelijck een wilde Woestijn,
Elck gaet hem Godts volck beroemen.
Hoe is de Werelt nu verblint
dat sy nu in vreuchden leeft
Om te aenschouwen met haer ooghen,
Maer die siel die is in't eeuwich leyt,
Hoe wortse van Godt verschoven.
Sy nemen haer lust, sy gaen haer ganck,
Sy houden haer vleys in gheen bedwanck,
Sy gaen domineren,
Met wellusten en hoverdy
Zoo gaen sy haer sielen verspeelen.
Die hoverdye die is soo groot
Sy brenght soo menighe siel ter doot,
die wy daghelicx pleghen:
Ende de Werelt is soo boos,
Die helpt ons van Godts weghen.
Elck een wil zijn de meest,
hoe weynich vindtmer die Godt vreest:
O Heer hoe kondt ghy het verdraghen?
O Mensch houdt op 't is meer dan tijdt,
daerom soo krijghen wy dese plaghen.
Hoe weynigh soo vreesender Godt,
hoe weynigh dencken om sijn ghebodt:
Men gaet nu domineren
Oftmen hier soudt eeuwigh zijn,
En oftmen hier soud' eeuwigh leven.
Och het is hier soo haest gedaen,
Mochtmen de weghen dan wederom gaen,
Mochten wy dan wederom keeren,
Ende kruypen ghelijc een wormken by de wegh
Gheen werelts spel begheeren.
Daer sal komen eenen tijdt
| |
[Folio A7r]
| |
Datmen sal vreesen die int leven zijt
die goede met die quade,
die dan de Werelt niet hebben ghedient
die sullen Godt behaghen.
Daer moeten sy staen naeckt ende bloot
Voor den strenghen Rechter bloot,
die siele reden moet gheven
Van al dat 'tlichaem heeft ghedaen,
Hy mach wel suchten en beven:
Hy mach wel zijn bedroeft
Als hy aensiet des Hemels ghenoeght
Boven hem domineren
Met Godt al inde Lucht,
Ende hy moet inder Aerden blyven.
Hy moet inder Aerden blyven staen,
Ende aensien de wtverkoren ten Hemel gaen,
Dat is de siel groot lyen:
Na alle Schriftuer ons doet vermaen,
dit zijn de laetste tyen.
Sinte Mattheus doet ons vermaen,
daer sullen veel valsche Propheten op-staen,
die sullen haer verheven
Teghen Godt, ende sijn heylighe Woort
dat sullen sy vertreden.
Sy sullen al maken te niet
dat door den Gheest is gheschiet,
Sy konnen niet begrijpen,
Christus sin en weten sy niet,
het zijn al hypocrijten.
Sy weten van gheenen Christen sin,
hoe-wel hy ootmoedigh ginck,
Sy gaen't al vernielen,
Penitentie ende ootmoedigheyt
daer de siele van moet leven.
Heeft Iohannes qualick ghedaen
Daer hy inde Woestijne is ghegaen?
| |
[Folio A7v]
| |
Hieronimus by desen,
Sy kastijden haer vleys nacht ende dach,
Op dat de siel met Godt mach leven.
Wildy hooren beter bescheyt,
Hoort wat Paulus die Apostel seyt,
Hy ginck sijn vleys kastijden,
Op dat andere menschen leeren souden,
Waer soumense nu bevinden?
Die Herders die zijn nu verstroyt,
die Schapen zijn in grooter noot,
die Wolf is aen allen sijden,
die volstandigh tot den eynde blijft
die mach hem wel verblijden.
|
|