Een suyverlick boecxken begrypende alle de gheestelicke liedekens

Een ander Liedt,

op de wijse als 't beghint.

ADieu mijn alderliefste greyn
Die ick had voor ooghen,
Nu laet ons gaen tot die Fonteyn
Die inder eeuwigheyt niet en sal verdrooghen.

Mijn alderliefste greyn

Laet ons elckander sterven,
Op dat Christus mach die alderliefste zijn,
Alle creatueren laet ons derven.

Al valt ons het scheyden swaer

Laet ons dat niet verdrieten,
Maer om die kroon laet ons stantvastich staen,
Godts suyverheyt moghen wy ghenieten.

Die suyverheyt heeft hy lief,

Sy is soo quaet te bekomen,
In vleys en bloedt soo woont sy niet,
Daerom laet ons die dooden.

Ons en is hier gheenen rust,

Waerom sullen wy dit lichaem sparen?
Zoo langh 'tvleys en bloet niet en is wtgheblust
Gatet doot al opter aerden,

Wat was al d'aertsche lust

Die wy meenden te volbrenghen,
Maer Godts gheest heeftet al wtgheblust,
Die en wilde't niet ghehenghen,

Nu adieu mijn alderliefste greyn,

Ick meyn op deser aerden,
Om dat ic Christum met de oogen des geests beken,
Daerom wil ick u versmaden.

Laet ons doch stantvastich staen,

En laet ons niet beweghen,
Want Sathan volght ons op de baen.

[fol. A6r]

 

Veel heeft hy daer ghekreghen.

 

Door den Vader vermoghen wy't al,

 

Laet ons op hem betrouwen,

 

Vleys en bloet laet ons wederstaen,

 

Dat wy Godts glorie moghen aenschouwen.

 

Vleys en bloet moet zijn verbrant,

 

Ten mach niet in den Hemel,

 

Zoo Paulus de Predikant

 

het vonnis heeft ghegheven.

 

Ghy Lelykens ende bloemkens reyn

 

Die daer noch staen en bloeyen,

 

Wacht u voor den vuylen douw

 

Laet die niet op u komen.

 

Veel Lelykens heeft hy verdrooght,

 

haer suyverheyt benomen,

 

Die haren wasdom niet hebben volbrocht,

 

Noch tot volmaecktheyt zijn ghekomen.

 

Teghen die nare duysterheyt

 

Zoo wilt haer suyverheyt beluycken,

 

Want veel ghedachten werden verde in gemaect

 

Och wiltse doch wtblussen.

 

Nu adieu mijn gheslacht,

 

Vrienden en maghen,

 

By u te blyven soude wel zijn mijn ghemack,

 

Maer sorghe soo moet ick draghen

 

Een Schaepken is my gheleent,

 

Dat soo moet ick weyden,

 

Wanneer ick die grijpende Wolven sie

 

Zoo moet ick over heyden.

 

Ons en is hier gheenen rust,

 

Benaut aen alle sijden,

 

Waer vleys en bloedt ons wtgheblust

 

Mijn siel soude haer verblijden.