Goddelicke lof-sanghen

[p. 117]

[p. 118]

De Christelijcke Siele verheugt haer, in het kussen van’t Cruyce Christi.

GHelijck den Wijngaert teer,
Sonder schand’ of on-eer,

Hem vriendelijck op-recht,

En constelijck hem hecht,

Verwerrent, ende vlecht,

Zijn ranck zeer swack,

Lancks en dweersch eenen boom, of eenen tack;

Of ghelijck den aerd-veyl,
Beclest de muren steyl,

En krinckelt over hoop,

Met menighen om-loop

Strick, werringh ende cnoop,

Aen het ghesteent,

Dat zoo daer me onscheydelijck ver-eent;

Ha Cruys! als ick u kuss’,
Verwerd’ ick dan aldus,

Tusschen de aerems bloot,

Van mijnen Schepper groot,

Al wierd’ ick daer in doot,

‘Twaer cleyn voor my,

Bleve ick maer slechts hem mijnen Schepper by.

Maer waer toe noch ghetoeft?
Ick sie dat my behoeft.

Ick sie zijn lip-corael,

Ick sie zijn aerems rael,

Sijn lichaem t’eenemael

Door-wondt, door-boort,

Door-slaeghen, en zoo vreedelijck vermoort.

Iesu my dogh eens jont,
Uwen bebloedden mondt:

Ach! op dat my beclijf,

Cuss’ ick u nu soo stijf.

Ach! ach! Siel, ende lijf

Schijnt my t’ontgaen,

Eer ick den brant van mijn Siel can versaen.

Och och! wat al gheluck?
Wegh, wegh voor-leden druck.

Den lieffelijcken dranck,

Die oynt den Hemel schanck,

En alle soet gheklanck

Sou ick verleen,

Nu ick met God soo soetelijck ver-een.

[p. 119]

 

Nu leeft immers mijn Siel,

 

In duysent vreughd-ghekriel,

 

Vol vrolijckheydt sy schreyt,

 

Soo zy haer nu vermeyt,

 

In u loof uyt-ghespreyt,

 

O Boom des Cruys?

 

Die sijt alleen haer wooningh’, en haer huys.

 

 

 

Tusschen dees aerems bloot,

 

Blijv’ ick dan gheeren doot.

 

Ha God! ‘ken wil niet vlien,

 

Van kuskens u t’herbien,

 

Daer hoor ick eens misschien

 

Groot lof, en prijs

 

Sal winnen, in u Hemels Paradijs.