Goddelicke lof-sanghen
(1620)–Justus de Harduwijn–
Auteursrechtvrij
[pagina 87]
| |
 | |
[pagina 88]
| |
Uyt-legghinghe vanden CXLVIII. Psalme, vvaer inne alle Schepsel vvort bemaent te loven de groot-daedigheydt Godts.
Ga naar voetnoot1GHy Hemel-borghers al, die wijsselyck ont-vaeren
Sijt banck, plaet ende clip van ’s weerelts wouste Zee,
Ghy Hemel-crachten al, ghy Inghelijcke schaeren,
Om Godt te singhen lof, maeckt u lien alle ree.
Ga naar voetnoot2Ghy Sonne’ die doet den schoot van aerde-rijck beclijven,
Ghy Maene die u torts aen zijn gheraey onsteeckt,
Ghy Sterren diemen siet al wemelende drijven,
Looft hem, al ist nochtans dat ghy-lien niet en spreeckt.
Ga naar voetnoot3Looft hem Locht-welfsel blouw, van wien met vierigh’ooghen
Ghedurende den nacht het voor-hooft staet en gh’linckt:
Waeter wilt insghelijck te loeven hem bepooghen,
Dat als claer cristallijn op d’hemelen daer blinckt.
Ga naar voetnoot4Want van sulck eenen God het segghen was ‘tvolbringhen:
Zijn woord schiep al uyt niet des weerelts volle-rondt:
Iae al de Wonderheydt, ‘tsy van hoe vremde dinghen,
Is ‘twerck eens inckels woords dat hupste zijnen mondt.
| |
[pagina 89]
| |
Ga naar voetnoot5Hy heeft self de Natur’ heur wetten voor-gheschreven:
Wetten, die z’onderhouwt sonder eens over-treen.
Godt die en stelt noch Prins, noch Coninck zoo verheven.
Of door hen all-all-een soo roert hy sijne leen.
Ga naar voetnoot6Wilt hem dan loven oock, ghy kinderen der Aerde,
Die van het stof ghemaeckt in stof weer moet vergaen:
Ghylien oock die den buyck, van ‘tgroote meyr oynt baerde,
En sne met vimmen swack heur blouwe-peersche baen.
Wilt uyt u crochten diep sijn moghentheydt oock loven,
Ghy Walvisch die den schrick sijt van de Visschen cleen.
Doet dommelen zijn lof van onder op tot boven
Ghy diepten, die daer spuyt in zee wel duysent zeen.
Ga naar voetnoot7Ghylien die Godt ontsteeckt gloeyende donder-straelen,
Als hy die Oost, en West lichtelijck over-sendt,
Die hy dan aen een roots’ ’thooft doet in stucken maelen,
Loft hem die zulcx te doen u-lieden heeft ghewent.
Ga naar voetnoot8Wilt oock tot sijnen lof sachtelijck neder-drijven,
Snee die in ‘twitte cleedt boom, huys, bergh ende clip.
En ghy haeghel ghekant, ghy ijs, dat soo kondt stijven
Dat ghy den waeghen voert, in stede van het schip.
Ga naar voetnoot9Ghy spijtigh Noorts gheblas, met al u wervel-buyen,
Die oirsaeckt dat de kraeck op waeter-berghen springht.
| |
[pagina 90]
| |
Winden die God’s bevel ter weerelt comt verluyen,
Met een rouw hol-ghetier zijn Zeghe-lof oock singht.
Ga naar voetnoot10Berghen die met het tsop den hemel schijnt te naecken,
Die het vlack-open veld, als Princen over-heert,
Heuvels die sijt becroont met langhe wijngaert-staecken,
Maeckt dat uw’s Scheppers lof door u-lien zy vermeert.
Ga naar voetnoot11Fruyt-boomen allegaer, met vrucht wel over-goten,
Ceders, die het gheberght van Libanus verciert,
En daer staet uyt der aerd trots-moedigh op-gheschoten,
U groenheydt tot zijn lof al reuselende swiert.
Ga naar voetnoot12Ghy beesten vander aerd, tam, wildt, groot, ende cleyne,
Ghy voghels, die de locht met vederen door-snijt,
Coninghen, Princen groot, menschen al in ’t ghemeyne,
Van sijns naem’s hooghen lof verconders alle sijt.
Ga naar voetnoot13Looft dien ghy frische Ieughd, Dochters, en Ionghelinghen,
Ouderdom crom en stijf, met baerden als aluyn:
Indien ghe met den mondt niet wel en cont ghesingehn;
Ghebruyckt in dier pleck het klinckende basuyn.
Ga naar voetnoot14Men moet den naeme God’s boven der aerd belijden:
Iae boven d’Hemels self: naedemael hy ist weert.
Dat die van Israël hem singhen t’allen tijden:
Want God hun voor sijn volck voor eeuwelijck begheert.
|
|