Goddelicke lof-sanghen

[p. 28]

[p. 29]

Lof-sangh vanden saeligh-rycken Ioseph ghetrocken uyt het Latyn.

CHristi Vaeder wilt verblijden,
Suyvren Ioseph, die voortyden,
Weerdich waer’t t’aen-schouwen eest
Die tot weldaed ons ghegheven,
Uyt een Maeghet quam in ‘tleven,
Door den Vaeder, Soon, en Gheest.

Verheught u dit kint te naecken,

En vast aen u borst te raecken,
Met ontsprekelijcke lust:
Verheught u in zijne lipkens,
Dan-of ghy de roode tipkens,
Hebt soo menigh-werf ghecust.

Wat al traenen sijn ghedronghen,

En uw’ ooghen sijn uyt-ghespronghen,
Wat ha ‘therte vreughden al,
Nu ghy saeght soo schoone blincken,
Nu ghy hoorde weder-klincken,
Dien hemel-weerden stal.

Alsmen in een cribbe leyde,

Die hem over al verspreyde,
En diens macht was openbaer,
Die de weerelt was te cleyne,
En alleene maer ghemeyne
Te voren aen die Hemel-schaer.

Eeuwelijck leeft dan in vreughden

Ioseph Vaeder aller deughden,
Eere van heel ons gheslacht:
Maeckt dat ons door u ghebeden
Den Laurier der salicheden
Van den Hemel sy aenbraght.