Goddelicke lof-sanghen
(1620)–Justus de Harduwijn–
Auteursrechtvrij
[pagina **Iv]
| |
Ghemaeckt door den Eervveerden en gheleerden Heere Iustus de Harduyn.DAtmen dan van nu voort noch ruyt, noch bot van taelen
Dit Neder-landt en nom’, het welck door soet ghesangh,
Zeer naer comt met zijn dicht het Hebreeusch harp-gheclangh,
Zoud’ oock met fraeye maet de Griecken achter-haelen;
Noch wijcken insgelijckx voor die Latijnsche prijsen,
Noch voor ‘tconstich ghedicht van den Françoys vermaert,
De Belgen Caesar heeft welck’ strijtbaerich verclaert,
Sijn weert oock ‘thebben lof van spreken op goe wijsen.
Op dat de Vlaemsche tongh’ wel-spraeckigh krijgh’ haer eere
Aen ‘tnegen-zusters-heyr oock werde wel bekent
En ‘tmidden haer ghesien Iustus hun luyt ghewent,
| |
[pagina **IIr]
| |
Die ‘sMoeders suyver spraeck’ seer reden-rijck vermeere,
En wechnem ‘tNymphen oor met ‘tciersel onser taelen
Dat selfs Apollo stae verbaest in sulcken soon,
Homervs d’Helden weynsch te prijsen in dien toon,
En Maro met Vlaemsch dichtstrijt-waepens te verhaelen.
En wie dit Lof-ghesangh vol Godligheyt sal lesen,
En sal niet rellen meer onnuttelijcken clap,
Noch willen leeren ‘tvuyl on-reyn Venvs ghesnap,
Anacreon niet meer van Bacchvs sanghers wesen;
Maer liever ‘tsuyver gh’oor met sebaerheyt verwecken,
Singen een eerbaer liedt, soo Christenen toestaet,
En weynschen met Laurier die nimmermeer vergaet,
Met Harduyns Laurier zijn hooft oock t’overdecken,
En krijghen eenen Naem’ door deuchsaem sangh en leven,
Op aerd-rijck eeuwich naem’, eeuwich in s’hemels pleyn
Deur wien Ghendt opghestijgt als den Grieck en Romeyn.
Verheught dat hem dit Boeck sulck eenen lof sal gheven.
S. Vanden Kerchove P. |
|