Den val ende op-stand vanden coninck ende prophete David

[p. 45]

[p. 46]

Psalmus 142.

O Heer! wilt mijn ghebedt met mijne clacht aenhoren,¹
Soo ghy waerachtelijck beloofde van te vooren:

Wilt my bermertich sijn;

Noch en roept nimmermeer stuer, gram en onghenaedigh
Ten Oordeel uwen knecht: want, laes! voor u aenschijn

Een yder is mis-daedigh.

Ach! siet den Vyandt eens mijn siele nu verdrucken:²
Mijn lichaem teghen d’aerd oock murselen in stucken.

Ach! wat all over-last!

Hy heeft my near een graf, al levendigh gaen jaeghen,
Al waer van over langh hoop over hoop ghetast,

Veel dooden inne laeghen.

Wee my, ellendigh mensch! wee my vuyl aerdschen worrem!³
Mijn siel, en mijn ghemoedt sijn in ghewoel en storrrem,

Door desen mijnen staet;

Daerom sal ick, u Heer van oudder eeuw ghedincken,
En overlegghen dicks u wonderbaere daedt,

Die gheenen tijdt sal krincken.

Tot u heff’ ick, mijn God, mijn twee ghevouwen handen:⁴
Naer u dorst mijne Siel als doen de dorre landen.

Och, och! niet en verbeydt

1 Domine exaudi orationem meam! auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua: exaudi me in tua iustitia. Et non intres in iudicium cum seruo tuo, quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis viuens.

2 Quia persecutus est inimicus animam meam: humiliauit in terra vitam meam. Collocauit me in obscuris sicut mortuos saeculi.

3 Et anxiatus est super me, spiritus meus in me: turbatum est cor meum. Memor fui dierum antiquorum, meditates sum in omnibus operibus tuis: & in factis manuum tuarum meditabar.

4 Expandi manus meas ad te anima mea sicut terra sine aqua tibi.

[p. 47]

 

T’aen-hooren mijne clacht, of anders, ick beswijcke,⁵

 

En een die in het graf doot en verstorven leydt,

 

Ick naecktelijck ghelijcke.

 

 

 

Dat ick dogh u Ghenae in corten spoed’ aenschouwe,⁶

 

Aenghesien ick op die my all-all-een betrouwe:

 

Maeckt dat my sy bekent,

 

Den wegh om in te gaen, en sijt daer van gheleyde.

 

Verlost my vande quae die my sijn noch ontrent:

 

Want daer naer ick verbeyde.

 

 

 

Wilt my dogh uwen will’ met u gheboden leeren:⁷

 

Want ghy sijt mijnen God dien ick altijt zal eeren.

 

Dat ick door uwen gheest,

 

Ter rechter haeven eens voirspoedigh sy ghedreven,

 

En wilt door uwen naem, die alle lof verheescht,

 

Vernieuwen heel mijn leven.

 

 

 

Verlost uyt allen druck mijn aerme banghe Siele.⁸

 

Dat u Ghenaede soet al het ghespu verniele,

 

‘Twelck dapper my bevecht:

 

Het welck my maeckt benout, en aen-doet veel on-vreden.

 

Och ditte my ghedooght: want ick ben uwen knecht,

 

Godt der Bermertigheden.

Finis.

5 Velociter exaudi me Domine: defecit spiritus meus: non auertas faciem tuam à me: similis ero descendentibus in lacum.

6 Auditam fac mihi manè misericordiam tuam: quia in te speraui. Notam fac mihi viam, in qua ambulem: quia ad te leuaui animam meam.

7 Eripe me de inimicis meis Domine, ad te confugi: doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam: popter nomen tuum Domine viuificabis me, in aequitate tua.

8 Educes de tribulation animam meam: & in misericordia tua disperdes omnes inimicos meos. Et perdes omnes: qui tribulant animam meam: quoniam ego seruus tuus sum.