Het zilver van de uilen

[p. 8]

Grobbendonk

Dit is een dorp van dijken,
grootheid weggezonken in kreken,
van barse moeraseiken
en tedere wilgen langs de beken.

Dit is het dorp van de koningsvaren,
de pijpbloem en het glaskruid.
Gekneveld door het duivelsnaaigaren
vielen heide en ven ten buit

aan lieden die bloed en geld roken.
Monnik noch non telde mee.
Elk eedverbond werd gebroken.

Aa en Nete vloeien verder naar zee.
Hier tel ik de laatste dagen af.
Ik neem mijn woede mee in het graf.