Vaarwel gele schrijver

[p. 111]

Fietstocht op zondagnamiddag

Op oneindige wielen zoevend door de tijd,
flarden van de zon tussen de spaken.
En soms een vrouw die met angstige hand
haar schaamte bedekt. En soms een knaap
die de Aubisque beklimt.

Op oneindige wielen, handhavend het evenwicht,
een spokende vlek in de meetkundige tekening
van weiden, maïsvelden, dennenbossen.
En soms een man die boter karnt. En soms
een wielrenner op zoek naar de eindmeet.

Op oneindige wielen, donderbeestjes en wantsen
vervoerend van gehucht tot gehucht.
En soms de man met de hamer.
Op oneindige wielen daal ik
de Tourmalet af, tot in het dal van de zondag,

tot in Herberg De Keizer in Wechelderzande.