Vaarwel gele schrijver

[p. 80]

Aprilse gril

In de tuin luiden Chinese klokjes.
Het mirakel is verweven met
de stapel erwtrijzen: een stilleven
met hemelsblauwe eieren.

De teelballen van engelen zijn dat
niet, ook niet de ogen van de stilte.
Twee loodgrijze heggemussen
hebben hier hun dromen verborgen,

die straks onbarmhartig worden stuk-
gepikt door een ekster, of leeg-
geslurpt door een egel. Wat kan het
de perzikbomen schelen, die oude hoeren

die roze balletten opvoeren? Met stinkend
goud bestrooid zijn de aprilse wegen.
Ik vind geen deurmat groot genoeg
om er mijn zevenmijlslaarzen aan te vegen.