Vaarwel gele schrijver

[p. 16]

Poezie is hars

Hars is het amberen pantser
van de pijnbomen tegen het kwaad.
En als een dichter gekwetst wordt
vloeit zijn verdriet naar het papier.

Zie hoe kleverig mijn vingers zijn,
hoe harkerig mijn pen
poogt te ontkomen
aan de verstening.

Poëzie is onnoembaar.
Uit de traanzakken van de ziel
stolt niets tot iets.
Poëzie is de voorgeschiedenis

van de pendeloque
tussen uw borsten, mevrouw.