Het koekoeksspog

[p. 61]

September

De zon een late reine-claude
Vol furieuze wespen
Die een ander licht uitdragen

De vergeten ekster aan de staak
In de kerseboom van de buren
Een prop in de mond
Van de wind
Een krop in de keel
Van de tijd

De weemoed wordt weer
In het Latijn gezongen

Ze hebben een spijker
In zijn rechtervoorpoot geklopt
En Pegasus stapt opgezadeld
Treurig mankend in de rouwstoet
Achter de kist van de dode koning.