Het koekoeksspog

[p. 57]

Metempsychose

Alleen als ik schrijf
Betreed ik een andere dimensie
In een wolk van valschermzaadjes
Ha ik ben geperforeerd dan
Herderstasje en muur
Ik klink van kuikens
Kwartels patrijzen fazanten
In dat ene oog van mij
Nestelt een kuifmees
Twaalf gele gapende bloedbekjes
In dat andere popelt
En tintelt niets
Dan liefde de hemel vol plompen
En kikkers die elkaar berijden
En bliekjes die bliksemsnel
De kuitzakken ontgroeien
En mij doen sidderen
Van helderheid

Vandaag of morgen keer ik
Niet weer
Dan heb ik mezelf weggeschreven
In de oneindigheid
Van de leeggeroofde Kempen.