Het koekoeksspog

[p. 55]

Gebed van een Kempense zonnepriester

Op zulke dagen
Vol zonnebalsem zonnehonig
En oplaaiend groen
Ben ik blij familie te zijn
Van de ronkende bosduiven
De sputterende kikkers

Ik durf de mieren de bijen
Niet te noemen
Die zijn slimmer dan ik
En zoveel eerlijker

Een beetje jaloers
Ben ik op de brem
Die waanzinnig gele
Aderlating van de stilte
En op de wilgen
Die achter de rug van de katjesplukkers
Zo snoezig regenereren

Ik walg van al die
Door de duivel bezeten mensen
Die god zogezegd schiep
Naar zijn beeld en gelijkenis.