Het koekoeksspog

[p. 32]

Gedicht geschreven onder een els langs de Nete

Met stille tijgergenoegens lik ik
De wonden in de flanken van de stilte
De klaprozen

Ik aai het boerenwormkruid
Meesmuilend
Denkend aan de wormen in al die koppen
De aanval der wormen is niet meer te stoppen

Zo tussen bereklauw en zonnedauw
Zilverschoon voel ik me ten hemel opgenomen
Met de regenfluiter de bosruiter
Met hartwortel en al

De schuwe oeverzwaluwen
Blijven wel schrijven
Wat ik vertik

Doezelend in een krankzinnige lading wilde haver
Voel ik hoe mijn hartslag
Met de hoefslag van de zonnepaarden
Samenvalt.