Het koekoeksspog

(1978)–Robin Hannelore– rechtenstatus



[pagina 14]
Gedicht om kleur te geven aan een vervelende zondagvoormiddag Hĕt schokt mij Hoe ik twee lege tuinstoelen en een rode zwaardlelie Als een lugubere voorlopigheid ervaar Of hoe ik met dodelijk ongeloof De zondagse reisduiven gadesla Om die klamme onrust Dat vocht in mijn grillige handlijnen te verdrijven Sta ik buiten En ook wel omdat ik rare snuiten trek Als ik een oogstappel eet Maar ik moet weer naar binnen Want dikwijls stel ik vast Dat ik een beetje helderzie helderschrijf Vooral als de vuurdoorn en de dwergmispel gloeien Of als de lucht zwart ziet van de zwaluwen Een kei uit Spa Een zeeschelp uit De Haan Het uitgeblazen ei van een gaai uit Viersel Die dingen stinken niet zo erg als woorden Ze maken me rustig En het verlammende besef een dichter te zijn Wordt eensklaps een godgeleerde glimlach Zoiets als na de kerkdienst eindelijk kunnen wateren Tussen de tuinbloemen Tussen de bloedige zonnebruid en de paarse muurpeper.