Het koekoeksspog

[p. 8]

Uit: Guerrilla Utopia

Ballade van de jongen met de kauw

Ik ben zo oud nu als mijn vader was
Hij voerde me mee op de buis van zijn fiets
Aaide mijn haar en zei in mijn oor
Kijk dat huis heb ik gebouwd
Later zal jij buildings optrekken

Hij tilde me op zijn schouders
Liet me kersen plukken bij de buren
En van het kasteel bracht hij een kauw mee
Met blauwe nek en groenglimmende vlerken
Dat werd mijn tweede vriend

Op 14 juni 1944 lag de kauw dood in zijn kooi
Vogels kunnen geen leed verdragen
En nu na 23 jaar dragen de schoolmuren
Nog de beschimmelde wonden van de schrapnels
En zie ik nog de bloedhanden

Van de mannen die hem thuisbrachten
Ik ben zo oud nu als mijn vader was
En ik heb nog geen huis gebouwd
Ik slaag er zelfs niet in
Een duiventil te timmeren voor mijn zoon.