De heksenvlecht

[p. 44]

Zilvermeeuw

Ik vond hem in een weide, dood,
neergestort in het gras, onaangeroerd;
alleen de aasvlek op zijn bek was rood.
Tot hier had de reis hem dus gevoerd.

De kleur op zijn vleugels was zilver en tin,
het wit van zijn lijf volmaakt en heilig.
Groenland zag hij, de grote haaievin,
de vuurman; hij waande zich veilig.

Een open vraag: Wat hij kwam zoeken
waar ik elke dag naar verre landen tracht,
hier in dit land van kraaien en roeken,

waar iedereen naar het einde smacht,
waar de natuur ging sterven in oude boeken
en waar God als een meeuw schaterlacht?