De heksenvlecht

[p. 40]

Rood weeskind

Deze dag zit vol sint-jansschot,
het licht is viltig van meeldauw.
Door de paringswielen ziet God
hoe de glazenmakers heel gauw

zijn gedaante brandschilderen.
Een houtduif verliest een veder;
voordat alles zal verwilderen,
raap ik ze op. Vanavond heel teder

wil ik vastleggen in mijn schrijfkamer:
ik leefde aan ik weet niet wat voorbij,
elke dag voelde ik me eenzamer.

Terwijl het leven doorging rond mij,
schreef ik aldoor bedachtzamer,
spon ik me zielig in met zij,

kokon van een rood weeskind op de hei.