Geweigerde brieven
Het is altijd vervelend wanneer een krant een ingezonden stuk weigert. Mij overkomt het nogal eens. Misschien omdat een krant net als televisie zich hoofdzakelijk richt tot een massaal publiek en daardoor in een wat meer individualistisch geaarde kijk geen brood ziet, ik weet het niet.
Onlangs weigerden zowel Het Parool als De Telegraaf op welke beide bladen ik sinds jaar en dag geabonneerd ben een kort stukje van me waarin ik het vermoeden opperde dat prof. Delfgaauw wel in een of andere geheime belangengemeenschap, de vrijmetselarij?, zou zitten, dat de justitie hem niet aanpakt wegens belediging van Johnson en gewone jongens wel.
Nu weigerde De Telegraaf een, gewoon filosofische en filologische, reactie van me op een artikel van de heer H. van Riel, die toch in zaken de logica betreffende wel geïnteresseerd is en zelfs uitgesproken pretenties heeft, zoals te merken is aan de manier waarop hij - overigens niet onjoviaal - graag jeugdige vragenstellers beschoolmeestert.
Als Podium, dat ik altijd een warm hart heb toegedragen, nu zo vriendelijk wil zijn dit geweigerde stukje te publiceren, dan ben ik er alweer vanaf en gerust. Ik vond het wel aardig, vanwege die cirkels en zo. Dit was het. Ik had de kop jongeren, maar deed ook de kop to be or not to be aan de hand als dat er aantrekkelijker uitzag:
- Het gaat in het volgende niet om de hoofdinhoud van het