Het bevel van Cupido

[p. 65]

Het Derde Deel Van ’T Bevel Van Cvpido, Ghenaemt Kluchten.

In-Leydinghe tot het derde Deel.

[p. 66]

 

HEt is een oude spreuck van hoogh geleerde mannen,

 

Dat Phoebus niet en draeght altijdt den boogh’ ghespannen:

 

Men magh by-wijlen wel (soo ick in Flacco lees)

 

Den boogh wat legghen af, en maken los de pees.

 

Men moet niet t’aller ur’ van wijse saken praten:

 

Men magh op plaets’ en stondt den geck wel weynigh laten

[p. 67]

 

Wt-springhen uyt de mouw’: die sich altijdt voor wijs

 

Aen ’t volck wilt gheven uyt wordt voor sijn’ daghen grijs.

 

’t Is (seght een wijs Poët) een wijsheydt waerdt ghepresen,

 

Te schijnen somtijdts sot, doch sonder sulcks te wesen:

 

En ’t is in teghen-deel een schande voor ghewis,

 

Dat hy wilt schijnen wijs, die maer een’ nar en is.

 

Vlysses wist dit wil, als hy (tot sijnder baten)

 

Schoon hy gheen geck en was, begonst als geck te praten:

 

Als hy ontrent de zee, doch door ontleenden schijn,

 

Om ’t werck, dat hy viel aen, aen ’t volck scheen sot te zijn.

 

Maer ’t is daer-van ghenoech: ‘k wil hier alleen bethoonen,

 

Hoe nutte plicht het is, jae waerdigh om te loonen,

 

Te brenghen somtijdts voordts een wel-ghevonden klucht,

 

Die een bedroefde ziel magh dienen tot ghenucht.

 

Den dagh volght naer de nacht, naer droefheyt het verblijden:

 

Wie is soo onbeleeft, die niet sal konnen lijden

[p. 68]

 

Dat naer een wijs ghepraet een klucht komt voor den dagh,

 

Die (sonder iemandts leet) ons dienstigh wesen magh?

 

Voor my, ‘k hebb’ in den sin (schoon Momi kinders rasen)

 

Met kluchtjens dry soo vier ons’ zieltjens wat te asen:

 

Ghy, die ’t niet hooren wilt, sluyt vry dijn’ ooren toe,

 

En weet dat ick voor u de moeyte niet en doe.