Het bevel van Cupido

[p. 10]

Trevr-Liedt.

Stemme: Claire Fontaine qui coule tousjours.

Pyramus wordt hier beschreden

Van sijn’ Thisbe, die sich ’t hert’

Flux heeft met het sweerdt door-reden,

’t Welck haer Lief braght in de smert’.

WEe my! wee my! eylaes wat sal dit zijn?
Sie ick u Pyrame, oft uwen schijn?
Wee my! ick sterve // Als ick u derve;
Moest ghy mijn leven // My aldus begheven?

2. O wreede Goden waerom laetje toe

Dat mijnen Pyramus (‘k en weet niet hoe)

[p. 11]

 

Soo light door-steken? In purp’re beken

 

Sijns bloedts ghedolven // Tot spijs’ der wolven?

 

3. Ach had’ ick immers hier gheweest ontrent

 

Eer hy sijn leven hadt aldus vol-endt!

 

‘k Hadd’ beyd’ sijn’ ooghen // Door soet med’-dooghen

 

Flux toe-gheloken // Qualijck noch ghebroken.

 

4. Den laetsten adem hadd’ ick oock ontsaen,

 

Eer hy naer Charons schuytjen waer ghegaen:

 

Maer nu och-ermen! Alleen door kermen

 

Kan ick doen mercken // Wat de minn’ kan wercken.

 

5. Ghy doet, o Thisbe, ’t is noch niet laet,

 

Wilt ghy hem volghen, ‘k Weet u goeden raedt:

 

Den bloed’ghen deghen // Die hy heeft kreghen

 

Om sich te dooden // Schijnt u oock te nooden.

 

6. Ghy sweirt die hebt d’een helft van my door-boort

 

Doodt d’ander oock, en my gheheel vermoort:

[p. 12]

 

‘k Wil liever sterven // Als ’t leven erven,

 

Daer hy is bleven // Die mijn’ ziel’ ded’ leven.

 

7. Wel-aen mijn’ ziel’, en weest dan niet vervaert,

 

Thoont u manhaftigh (schoon oock teghen aert)

 

Doet vrees’ verdwijnen // Wilt ghy verschijnen

 

Flux daer uw’ Lief, is // ’t Sterven uw’ gherief, is.

 

8. Ey toeft wat Lief, ey toeft, ick kom u by,

 

Ghy zijt ghestorven om den will’ van my:

 

Ick sal oock thoonen // Dat ick kan loonen

 

Als uw’ vrindinne // Minn’ met weder-minne.

 

9. Siet daer mijn’ Liefste, neemt dat gaet voor goedt,

 

Siet daer al-reede spruyt het purper bloedt;

 

Mijn hert’ is suchtigh // Mijn zieltjen vluchtigh;

 

‘k Ben heel onmachtigh // Godt weest mijns ghedachtigh.