Veerstraat

[p. 45]

Reikend naar de nacht

Ik spreek je in:

vanavond kom ik;
we kijken tot het donker wordt
naar bloemen die nog geen etmaal

bloeien, uit open deuren
ontstaat muziek, de huizen
strooien uit hun ramen gloria's

en zwaluwen bespelen voor ons
hun synthesizers, we lenen hun
de dakrand van je woning

en gunnen de mussen de specie
uit de voegen. Dan spinnen we
ons samen in een cocon

tot de eerste auto uit de wijk
vertrekt; het portier slaat dicht
en galmt de ochtend in.

Dit is het, lief.