Veerstraat

[p. 26]

Een beetje wilde lucht

Wat in de dampkring ontstaat of vergaat -

Nu de centrales hun stroom inhouden,
de hitte de mensen bedrukt

en de tweede zoon binnenkomt, hij en zijn broer,
en zegt: ik heb twee haantjes gered van de slacht.

Nu in een ziekenhuisbed door het verstikkende
weer een oude vrouw sterft.

Nu hij schrikt: ik zou nog hibiscus voor haar kopen.
Let op de kleur, zei ze

als van zwanebloem in de uiterwaarden. Zijn broer
zegt: zou ze nog bang zijn?

Nu hij de haantjes voor zich ziet
die opgewonden hun omgeving verkenden, hij

en zijn broer, zijn broer kraait het eerst,
zwak en vragend. Hoor je hoe mooi? zei ze.

Zwanebloem: warmteminnend en beschermd. Zijn broer
zegt: zou ze nog pijn hebben?

Nu de verheveling toeslaat:

[p. 27]

 

een koning in een geel gewaad

 

die in een estafette van donderslagen

 

de laatste adem uit haar borst rukt.

 

 

 

Onweer is het vangnet van de dood.

 

Bliksem geleidt de levenden

 

van de aarde naar de hemel.