Liedekens ende Refereynen Ghemaeckt by Haerlem Soetendal, van zijn Avontueren
(1618)– Haerlem Soetendal–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Ghy lodderlycke silvia.
NU wie wil hooren een Nieu Liet
Dat sal ick ons gaen singhen
Al van een Vrouw die int verdriet
Haer selven heeft gaen bringhen,
De soete moer // had een Graeu Broer
Versint heel sonderlinghen.
Zy gingh met haren Man bekent
Menichmael hooren preken
Te mis int minnebroers convent,
maer zy docht om haer treken
Als den man snel // Verstaet dit wel
Den Gardiaen ging spreken.
Sy had' den Gardiaen seer lief
Boven alle Iuweelen
En haren man kreech eenen Brief,
dat hy goet most gaen deelen
dus trock hy rat // haest uytter Stadt
| |
[pagina 50]
| |
Om halen zijn percelen.
Doen track hy uyt zijn Huys subijt
Sprack teghen zijn Moorinne
Doet dat u Vrou ghebiet altijt
Want 'tis mijn liefste minne
dus schreef zy ras, al op dat pas,
Een brief na haren zinne.
Zy schreef na 'tClooster also haest
Mijn Man is uytter stede,
Komt Gardiaen vry onverbaest
En speelt met my in vreden,
Het Minnenspel // weest niet rebel
dit heeft zy hem ghebeden.
Den man track uyt Granaden reen
Na Civilien zijn weghen
maer hem is eenen Vrient certeen,
Buyten ghekomen teghen
Die sprack seer rap // doet m'een bootschap,
Zo goede Vrienden pleghen.
Hy seyde: Ia ic ben te vreen
Ick heb thuys wat vergeten
Dus is hy weer na huys ghetreen
daer vant hy de secreten
die tswaertgen hadt // dus heeft hy wat
Haer wel in bet ghesmeten.
Och meester en smijt my niet meer,
mijn Vrou heeft my ghesonden
Waer me, seght ras, tis mijn begeer
Of ghy wort stracks ghebonden
daer kreech hy tschrift // met sinnen hist
t Sekreet wiert haest gevonden.
Gaet thuys en secht dat ghy't Pampier
den moninck hebt ghegheven
En secht Vrou hy sal komen hier
Tusschen sessen en seven,
doet ghy dit niet // Ic seght u siet
| |
[pagina 51]
| |
Ic sal u nemen tleven.
De Vrou ontfinck al sonder schrom
Dat haer Man gingh versieren
Maer haren Man gingh wederom
En sprac met goe manieren
'Kmoet desen nacht // houden de wacht
Wilt my doch hier logieren.
Hy is met herten seer versteent
Na 'tClooster toe ghereden,
Ick bid doch my u Cappe leent
Ic moet te gast gaen heden,
Terwijl bedocht, hy hoe hy mocht,
Smeeren sijn Vrou haer leden.
Deo gratias sprack hy aen zijn deur
Met zijn graeu monincks Kleeren,
Een stock daer by. Zijt ghy daer veur
Sprack sy mijn Heer der Heeren,
Hy smeet dat quick // haer Lijf ontstick
Twas haer een groot verseeren.
De man die gingh met sinnen diep,
'tmonincx kleet weder draghen
de Vrouwe kreet, elck beur daer liep
Wat hebt ghy, was haer vragen
Int scheyden van // mijn lieve man,
Viel ic, gingh zy ghewaghen.
De moer quam daer met Meesters dr[...]
de man die trock zijn weghen,
maer die Vrou en wist niet van wie,
dat zij't hadde ghekreghen
de schult gaf zy // den Moninc vry,
In haer herte versweghen.
Men meesterde dit soete Lam
Veel ettelijcke daghen
So dat den man weer 'tHuyswaert quam,
En sprac met loose lagen,
Wat hebt ghy kint // mijn lief versint
| |
[pagina 52]
| |
dits qualyck mijn behaghen.
Doen gy laetst van my zijt gescheen
Twas my wel vreuchts versmallen,
Verblint was ick door veel gheween
Ben van den Trap ghevallen
Ick was ontstelt // 'theeft my wel ghelt
Ghekost by veel ghetallen.
Vrouken ghy betert altemet
Laet ons tSermoen gaen hooren,
By den Gardiaen onbesmet
Wil ick vreucht gaen oorboren
De Vrou sprack fijn // Ten mach niet zijn
Ick heb te veel wercks vooren.
Den man deed' haer gaen met ghewelt
Om zijnen Vrient 'taenschouwen
Den minnebroer/ tzy u vertelt
maer sy deed' niet dan snouwen
Als hy haer sprack // met woorden lack
Zo deed' zy niet dan grouwen.
De minnebroer die heeft ghevraecht,
Wat mach u Vrou doch hebben?
Eylacy zy dient wel beklaecht
Zy quam den Trap af drebben
door grooten druck // met ongheluck,
Zo brack sy schier haer Rebben.
En boven dien is zy ontstelt
De Herssens zijn verschooten
Zy is van den boosen ghequelt
Dat heeft my seer verdrooten
Comt doch te gast // Ist dat 'tu past,
En doet hem weer uytvlooten.
Hy sprack al tot zijn Wijf seer bly,
Ras wilt de Tafel decken,
Een Gast sal ons stracks komen by
Dus wilt gheen tijdt vertrecken
den Gardiaen die quam daer aen.
| |
[pagina 53]
| |
den man sprac sonder gecken:
Weest wellecom mijn goede Vrient
Komt sit hier by ons neder:
de vrou dacht dit my niet en dient
de Man die keerde weder
Met goeden sin // Ter keucken in
Sprack tot zijn Dienstmaecht breder:
Ist dat ic teen of 'tander eys
Latet my selver halen
Zo sal ick dat by dese reys
Mijn wijf noch bet betalen
Zijn Vrouwe fier // en wilde schier,
den Moninck niet onthalen.
Den man riep tot zijn dienstmaecht saen
Comt brenght ons het ghebraden
Syn Vrouwe sprac ic sal wel gaen
En haer daer van ontladen.
Den man sprac neen // Ick ga selfs heen
Ick moet my wat beraden.
Achter de deur so bleef hy staen
Om dat hy hooren wilde
Wat woorden daerom souden gaen
Tusschen sijn Wijf seer milde
En Heeroom daer // haer liefste kaer
maer twijfs gramschap niet stilde.
D'een teghen over d'ander sat
den moninck en dees Vrouwe
dees Vrouw begon te kyven dat
Hy haer brocht in den rouwe
maer heeroom ree // haer duymen bee
Gingh binden met sijn Touwe.
Hy gaf haer eenen kake smeet
Noch twee of dry daer neven
So dat de Vrou seer luyde kreet
Van pijn begost te beven
de moninck recht // sprack duyvel secht,
| |
[pagina 54]
| |
Hoe is u Naem gheschreven?
Of hoe veel ghy daer binnen zijt
Of wat wilt ghy daer maken
Die Vrouwe sprac met grooter vlijt
Floecks wilt u smyten staken
Gheen duyvel is // in my ghewis,
Tsa ghy moet slaghen maken.
Zy smeet hem weer al op sijn huyt,
Als haren Man dit hoorde
Van blijdtschap loech hy overluyt
De Vrou als den verstoorden
Den Pape seer // smeet zy daer neer
Sy woud' hem schier vermoorden.
Den man die quam gheloopen doen
Om dese twee te scheyden
den Pape sprack met woorden coen,
Wie mocht my doch hier leyden
U Vrouwe seyt // met goet bescheyt,
dat zy my lest verbeyden.
Doen ghy eens uytter stede waert,
dat ick by haer sou slapen
Seyt zy, dat sy m'een Brief expaert
Sont met een van u knapen,
doch ic niet weet // van dit secreet
dus wilt my niet bechrapen.
En dat ic haer dit zeyt zy noch,
Heb met een stock gheslagen,
den Man die sprac: Ey Heeroom doch
Ghy moet dit wat verdragen
den boosen Gheest, en duyvel meest,
de Menschen dicwils plaghen.
Den duyvel is een leugenaer
dat weet ghy wel van buyten
den Man die gaf den Pape daer
Seer dicke vette kluyten
En sey loopt heen // eet dit alleen.
| |
[pagina 55]
| |
Wilt hier af niemant uytten.
Den Pape was // te vreden ras
En hy gingh tzijnder straten,
en heeft de vrou also sy was, beseten daer gelaten
den Man dacht stijf // nu sal mijn Wijf
den paep voortaen wel haten.
Princelijcke vrouken al, wilt overspel verfoeyen
Is uwen Man u lief ghetal
So sal u sulcx niet moeyen
So groeyt u lof // als in den hof
De Botten hooghe bloeyen.
|
|