Liedekens ende Refereynen Ghemaeckt by Haerlem Soetendal, van zijn Avontueren

[p. 15]

Een nieu Liedeken gemaect van Haerlem Soetendal, doen hy de leste mael vertroc om sijn Huysvrouwe te halen.

Naer de wyse: Phebi gulden strael.

SEer wonderlijck den Mensch
Staech vol onrusten leeft
Ia ghelijck een Zee die woelt
En vast op en neder spoelt
Hy door begheerten zweeft,
Want als hy al na wensch, Hier yet bekomen heeft
Eer den lust schier is ghekoelt
Hy weer Nieuwen prijckel voelt
Die nieu begheerten gheeft
d'Welck mijn selfs d'ervarentheyt
Wel te recht heeft voorgheleyt
tSint ic Haerlem soet // Met mijn vrienden groet
Heb adieu gheseyt // Is my naect afscheydt,
Veel onweers ontmoet.

Doch na veel avontuer

Koos ick mijn Woonplaets bly
Tot Lisbon in Portugael
Daer de warme Sonnestrael
Gheheel verquicte my.
Maer met een nieu getreur // mijn hert ontrusten sy
Segghende daer sonder fael
Dat in Hollandt altemael,
De vrucht vergaen was vry:
Oock dat de Menschen groot en kleen,
Storven met seer groot gheween,
Doch om 'trecht verstant,
Weten heeft ghebrant,
tHert en hadde geen
'Rust, maer weer te Been
Snellick naer Hollandt.

Hier kommende met spoet

[p. 16]

 

Wierd' ick terstondt ghewaer

 

Dattet al gheleghen was

 

Want Cruyt, Boomen, Veldt en Gras

 

Stondt jeuchdich en vruchtbaer.

 

Ia alles overvloet, Seer chierlijck hier en daer,

 

Herten als Christalich Glas

 

Spoeyden oock tot mywaerts ras

 

Met Vrienden vrientschap claer

 

by wien ic dan voor d'oly vet, Koos d'Hollantsche boter net

 

En het voedtsaem aes

 

Den Hollantschen Kaes

 

Voor het Spaensch Bancquet

 

acht ic noch veel bet, tot mijn herts solaes

 

Het dunct my alles nieu, tvermaect my hier geheel

 

Want natuer my jonstich biet, tgeen sou bedincken niet

 

Op dit chierlijc Toneel,

 

G'lyc wel segh ic adieu, o Haerlem schoon prieel

 

doch dees reyse niet geschiet, dan om hier te halen siet

 

Mijn ander helft en deel,

 

die ic ooc de rechte smaec, gunne van dit soet vermaec

 

dat ooc haren lust nimmer zy gheblust

 

Maer ghestadich haec // Op dat ick dan staec,

 

'tReysen vol onrust.

 

Adieu Haerlem vermaert,

 

Die prijs en eer bejaecht

 

Adieu dijn Lusthoven schoon,

 

Met Bosschagie die de Croon.

 

Boven veel Bosschen draecht

 

Adieu Redenrijcx' aert, adieu ooc lofbaer maecht

 

die met musijc tallen toon, thert van menigen persoon

 

Vermakelijc behaecht

 

d'Oorganist Velsen ooc danc

 

Sy u voor Kloc constigh clanc

 

Welc eer ghy betracht // Adieu goeden nacht

 

Elc voor danc ontfangh, met dit cort ghesangh,

 

Mijn weercomst verwacht.