Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 785]
| |
Op de wijse: Die mint die lijdt veel pijn.
WAt vreught kan yemant meer
Gewenschen op der aert,
Dan te hebben zijn geneucht
Dat is met Godt den Heer,
In liefd' te zijn gepaert
Hem te dienen spae en vroegh,
Want daer geen vreucht
De ziele meer verheught,
Als Christus Bruyt te wesen
Door de reyn volkomen deught.
All' die de wereldt mint
En volget haere pracht,
Ydelheyt en 's werelts lust,
Die loopt heel dwaes en blint,
En valt schier in de gracht
Van de bloeyende onrust,
Dat eerst schijnt soet
Dat stootmen met de voet.
Wat baet all' 's werelts vreughde
Alsment nae betueren moet.
Geluckig is de ziel
Die door een nedrigh hart,
Godt tot haer Bruyd'gom verkiest
Soo nu ten deel geviel:
| |
[pagina 786]
| |
Dese Maeght die de vreught
Van de werelt bly verliet,
Ghy hebt voorwaer
Bruydt Christi dat is klaer,
Het beste deel verkoren
Om te dienen Godts Autaer.
Voleyndt soo ghy begint,
Ghy sult behouden zijn,
Maer het eynd dat draeght de last,
U overste bemint,
Toont noyt geen droef aenschijn
Al zijt ghy gesloten vast,
Maer zijt altijt
Vast in den Heer verblijt,
Laet in u hart niet woonen
Stuerse min of haet en nijt.
Bruyt Christi veel gelucks
Wensch ick u in dees staet,
Die ghy soo blijd'lijck aenvaert
't Is een Godtvruchtigh stuck,
Godt vorder u de daet
Alle droefheyt van u vliet,
Maeckt geen verdriet
Als ghy de werelt siet,
Denckt dat haer sottigheden
Zijn eylaes in 't eynd verdriet.
|
|