Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Doen Daphne d'overschoone maegt p. 113. Ofte: U oordeel aen den Koning geeft.
ALs Jola d'onberade Maeght
Van Jesus haer vlucht nam ter werelt-waert in,
| |
[pagina 663]
| |
En van hem snel wiert nae-gejaeght,
Al loopende, roepende: schoone Goddin
Toeft wat, toeft wat, weest niet verbolghen,
Ey, waerom loopt ghy dus teghen de wint?
Leeuwen, noch Beeren, noch Tijgers u volghen,
Maer het is Jesus die u soo bemint.
Wilt u erbermen iet,
Acht ghy mijn kermen niet,
Laet ghy mijn liefde dan in de lij,
Hebt deernis, o Iola, hebt deernis met my.
Wilt u, &c.
De gheen daer gy soo schouw' voor vlucht
Is d'edelste harder, die Israhel weyt,
En dagelijcks door de blaeuwe lucht
De gulde glans van sijn straelen verspreyt.
't Eerste wezen is mijn Heer Vader,
Hemel, en Aerde, en Tartarus staen
Tot het gewenck mijnder ooghen te gader,
Ick ben de Son, en mijn moeder de Maen.
Kruyden en bloemen // die
Ick t' uwer vromen // bie
Locken mijn stralen alleen uyt d'aert.
| |
[pagina 664]
| |
Magh u dit niet locken? o Maghet bedaert.
Kruyden, &c.
Bedaert, bedaert, u edele ziel!
De Wereldt betoovert, de Duyvel bedrieght,
En 't vleesch bekoort met weelden iel,
Die rasscher vergaen, als een schaduw' vervlieght.
Maer vergaen, soo dat sy na laten
Groot berouw', jammer, en eeuwigh verdriet:
Die u noch rijckdom, noch wellust, noch staete,
Princen, noch hoven en matigen niet.
Acht ghy dit oogenblick
Van alsoo hoogen schick,
Dat ghy daer over soo grooten scha
Soudt willen verdragen van 't Hemels gena?
Acht ghy, &c.
Neen Jola, neen, dat waer te sot,
Voor my te verdrietigh, en voor u te hart,
Weeght eens te recht het hooghste lot,
En leght daer beneffens mijn bloedighe smart
'k Segh de alderwaerdighste kosten
Van mijn rood'verwige pijnige bloedt,
Daer ick de zielen aen 't Cruys mee verloste
| |
[pagina 665]
| |
Ende de werelt door hebbe vergoet,
Toont dan te wesen wijs:
En laet u dese prijs,
Hebdy tot noch toe daer in gemist,
Van deser uur af toch niet loopen te quist.
Toont dan, &c.
Keert dan mijn schaepje, keert weerom;
Of wacht u ten minsten te rassen uw' loop:
Op dat mijn liefde u bekom,
En weder mach kopen by alle den hoop.
Hout daer is mijn innighste zegen,
Gunt dan, dat ick weer wat vrolickheyts raep
'k hebbe ghelaten de negentigh negen,
En naer u loop ick mijn hondertste schaep.
Ey! laet u vanghen dan
Om 't lief verlanghen van
Alle de Hemelsche Burgery!
Die over u vindigh haer maecken sal bly.
Ey! laet, &c.
Of afgrondt van mijns harders min!
Onwaerdighe voeten, flucks staecktme uw' loop.
Ick wil, dat mijn Heer Jesus vin,
En daer na ghevonden wel vastelijck knoop,
| |
[pagina 666]
| |
Knoop met koorden van minne streken,
End' over beyde sijn schouderen swier,
Knope met koorden, die nimmer en breken
Jesu, o Jesu! bezwachtelt u dier
Van allen zijden toch:
Dat het door lijden noch
Weelden, van uw' genade en schey,
Maer eeuwiglijck onder de lelien wey.
Van allen, &c.
|
|