Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Een eenigh een hebb' ick verkooren, &c. pag. 646.
MEyn-eedigh' wereldt valsch' verrader,
Geeft my mijn hert, dat g'hebt berooft:
Ick wil 't schenken mijn God en Vader,
Want ghy geeft niet, dat ghy belooft.
Uw' valsch cieraet, uw' schoon gelaet,
Bedecken een seer doodelijck fenijn,
En geven in het eynd' de helsche pijn.
Uw' valsch, &c.
O edel mensch! opent uw oogen,
Ick bidd' laet u verleyden niet,
| |
[pagina 655]
| |
Ghelijck daer menigh wordt bedrogen,
Die alleen 't uytwendigh aensiet.
Ick heb 't beproeft, vind' my bedroeft,
Hoe dat ick was in eenen strick gebragt,
En in mijn boosheden geheel versmaght.
Ick heb 't, &c.
Rijck Godt, ick wil my tot u keeren,
En laten al dat ghy niet zijt,
De wereldt heel abandonneeren,
Terwijl het noch voor mijn is tijt.
Ick sie soo veel, die 't beste deel
Verkiesen, en de werelt heel afstaen,
O lieve Heer! wilt my oock niet versma'en.
Ick sie, &c.
Mijn geselschap wil ick verlaten,
In eenigheydt beminnen Godt:
Al gaen de menschen van my praten,
Al houdt de werelt met my spot
Nochtans gh'alleen, en anders geen,
Sijt mijn toevlucht Jesu Brydegom soet,
Die my dick in den gheest verheughen doet.
Nochtans, &c.
Gelijck een Tortelduyfken reyne
Hem van 't geselschap heel afwent,
Als hem sijn gaeyken laet alleyne,
Tot dat het weder komt present;
Want ghy alleen, en anders geen
| |
[pagina 656]
| |
Sijt mijn toevlucht Jesu Bruydegom soet,
Die mijn jonck herteken verheugen doet.
Want ghy, &c.
Suyver, en reyn, simpel van wesen,
Diep van ootmoet, garen veracht,
Sijn het cieraet des ziels gepresen,
Kostelijck bovens werelts pracht
Dit is de baen, die ick moet gaen,
Al valt het vry wat swaer voor de natuer,
Een rechte minnaer en valt geen arbeyt suer.
Dit is, &c.
In 't gebedt vierig, en aendachtig;
Wijs, en voorsichtigh in het doen,
Dickwils te sijn Jesum gedachtig,
In voortganck van deugden te spoen.
Oprecht van gront, en heusch van mont,
Sonder geveynstheyt, ofte valschen schijn,
Soo moet een dienaer Christi altijt zijn.
Oprecht, &c.
Treckt my, Jesu, minnaer der zielen,
Anders is mijn opset al niet,
Ick kan mijn boosheyt niet vernielen,
Als 't niet door u gracy geschiet,
Ick wil wel stercke, strijden in 't perck,
Helpt gy my maer met u machtige handt,
| |
[pagina 657]
| |
Ontsteeckt oock in mijn hert der minnen brandt.
Ick wil, &c.
Adieu werelt 't is tijt van scheyden,
Mijn minnaer treckt my met sijn kracht:
Sijn hulp en troost wil ick verbeyden
Versmaden heel uw' ydel pracht
Een ander lieght, en die bedrieght,
'k Set mijn betrouwen op mijn Godt en Heer,
Dat ghy my niet en sult bedriegen meer.
Een ander, &c.
|
|