Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

[p. 638]

Noch van de ydelheydt des wereldts.

Op de wijse: Als 't hier op noten staet.

[p. 639]

[p. 640]

 

WAt strijt de wereldt doch in d'ydel eer en baen,

 

Wiens voorspoet is bedrog, en geensins kan bestaen?

 

Seer ras verby passeert haer pracht en vreughden al,

 

Als vaten van der eerd, of glasen van crystal.

 

Als vaten, &c.

 

Steunt meer op letters bloot, geschreven in het ys,

 

Als op des werelts snood' wellust, eer, ende prijs:

 

Haer deugden ydel zijn, haer loon bedriegelijck:

 

Waer op haer minnaers fijn betrouwen yedelijck.

 

Waer op, &c.

 

Men mag betrouwen meer op 's menschen leugentael,

 

Als op des wereldts eer, en vreughden t'eenemael

 

Valsch zijn haer dromen al, valsch haer wellustigheyt,

 

Valsch al haer moeyte mal, valsch al haer neerstigheydt.

 

Valsch, &c.

 

Seght waer is Salomon, eertijdts soo edel-rijck?

 

En waer is Samson nu, een helt onwinnelijck?

 

Den schoonen Absolon, in 't aenschijn wonderlijck?

[p. 641]

 

CUr mundus miliat sub vana gloria,

 

Cujus prosperitas est transitoria:

 

Tam citò labitur ejus potentia,

 

Quam vasa figuli, quae sunt fragilia.

 

Quam, &c.

 

Plus fido literis scriptis in glacie,

 

Quam mundi fragilis vanae fallaciae.

 

Fallax in praemiis virtutus specie,

 

Quae nunquam habuit tempus fiduciae.

 

Quae nunquam, &c.

 

Magis credendum est viris fallacibus,

 

Quam mundi miseris prosperitatibus:

 

Falsus in somniis & voluptatibus,

 

Falsus in studiis & vanitatibus.

 

Falsus, &c.

 

Dic, ubi Salomon olim tam nobilis?

 

Dic, ubi Samson nuc, dux invincibilis!

 

Vel pulcher Absolon, vultu mirabilis?

 

 

[p. 642]

 

Of Jonathas, al om seer soet en minnelijck

 

Of Jonathas, &c.

 

Segt waer is Cesar heen hoogh in sijn Keyser-rijck?

 

Den rijken vreck met een, in 't brassen leckerlijck?

 

Seght Cicero, waer is al uw' welsprekentheyt?

 

Of Aristoteles al uw' verstandigheyt?

 

Of Aristoteles, &c.

 

Soo veel Lants-Heeren klaer, soo veel rijckdom en pracht,

 

So menigh rijck voorwaer, met also groote macht,

 

Wat Princen oyt men sagh, soo seer ghedient ge-eert,

 

In eender oogh op-slagh, soo sijn sy ghepasseert.

 

In eender, &c.

 

O wat een kort jolijt is al des werelts vreught,

 

Als 's schaduws ydelheyt, soo is al haer geneught,

 

Die nochtans hier verleyt den mensch van 't eeuwig goet,

 

Dat Christus heeft bereydt voor die sijn wille doet.

 

Dat Christus, &c.

[p. 643]

 

Vel dulcis Jonathas, multum amabilis

 

Vel ducis, &c.

 

 

 

Quo Caesar abiit celsus imperio?

 

Vel dives splendidus totus in prandio?

 

Dic, ubi Tullius clarus eloquio,

 

Vel Aristoteles summus ingenio?

 

Vel Aristoteles, &c.

 

 

 

Tot clari proceres, tot rerum spatia,

 

Tot regna praesulum, tot ora fortia,

 

Tot mundi principes, tanto potentia,

 

In ictu oculi clauduntur omnia.

 

In ictu, &c.

 

 

 

Quam breve festum est haec mundi gloria!

 

Ut umbra volucris sic ejus goudia,

 

Quae semper sub trahunt aeterna praemia,

 

Et ducunt homines ad dura devia.

 

Et ducant, &c.

 

 

[p. 644]

 

O wormen aes planteyt! o stof der aerden snoo

 

O dauw'! o ydelheyt, waerom verheft g'u soo?

 

Ghy gantsch onseecker, of gy zijt noch morghen leeft,

 

Doet dan goet in den tijt die Godt u daer toe gheeft.

 

Doet, &c.

 

Des wereldts glori' fijn, die men groot acht al-om,

 

Wordt in Schriftuer divijn genoemt des hoys een blom,

 

Gheleken met een bladt dat die wint heenen waeyt,

 

Want soo uyt 's levens padt wordt de mensch af ghemaeyt

 

Want soo, &c.

 

Niet eygens u toe denckt, dat ghy verliesen meught,

 

Dat u de wereldt schenck, neemt sy, en oock uw' jeught.

 

Dat boven is aenschout, u hert tot God laet gaen,

 

Saligh die hem verstout, de werelt te versma'en.

 

Saligh, &c.

 

 

[p. 645]

 

O Esca vermium! O massa pulveris

 

O ros! o vanitas: cur sic extolleris!

 

Ignoras penitus utrum cras vixeris:

 

Fac bonum omnibus tam diu quam poteris.

 

Fac bonum, &c.

 

 

 

Haec mundi gloria, quae magni penditur,

 

Sacris in literis flos soeni dicitur,

 

Et leve folium quod vento rapitur,

 

Sic vita hominum evita tolitur.

 

Sic vita, &c.

 

 

 

Nil tuum dixeris quod potes perdere,

 

Quod mundus tribuit intendit rapere.

 

Superna cogita cor sit in aethere.

 

Felix qui potuit mundum coutemnere.

 

Felix qui, &c.