Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Komt heyligh Geest vol machten. 219. Ofte: Schoon lief wilt my troost geven.
WAer 't dat ons ziel van binnen
Aendachtigh kon versinnen
Hoe langh dat Eeuwigh waer:
Veel beter sou men leven,
Om na te zijn verheven,
Bevrijt van pijne swaer.
Veel, &c.
| |
[pagina 559]
| |
Maer nu leven de menschen
Na haren lust en wenschen,
Als of Doodt, Oordeel, Hel,
Drie dingen miserabel,
Maer waer een ydel fabel,
Een droom of kinder-spel.
Drie, &c.
Dies sy met groote hoopen
Met macht ter hellen loopen,
Door 's werelts lust verblindt:
Ghelijck ten Winter tijden
Sneeu dicht, aen alle zijden
Neer' daelt: dit wel versint.
Ghelijck, &c.
O sotheyt boven schreven,
O ydelheyt, vol sneven,
Van 's menschen domme sin,
Waerom gaet ghy verwerven
U selven 't eeuwigh sterven?
Is dit geen quaet gewin?
Waerom, &c.
Waerom bemindt ghy krachtigh,
Des weereldts weelden klachtigh,
Die u brenght in 't verdriet?
Waerom gaet ghy versmaden
Den Hemel, met sijn paden,
Die u 't geluck aenbied?
Waerom, &c.
Wie van u kan verdragen,
De helsche donder-vlagen,
| |
[pagina 560]
| |
Van peck en solpher heet?
Die hier een korte pijne
Bykans heel doet verdwijnen,
En valt soo bitter wreedt.
Die, &c.
Pijnt u eens te genaken.
Uw' vingher eens te raken
Der heeter koolen brandt:
En proeft na u vermoghen,
Of ghy oock kunt gedooghen
Soo kleynen last vailliant.
En proeft, &c.
Wie zal mijn hooft verleenen,
Mijn ooghen oock met eenen
Van tranen een fonteyn?
Dat ick soo mocht beweene
De dwaesheyt in 't ghemeene
Der menschen blindt, onreyn.
Dat, &c.
Al waer 't dan overvloedigh,
Dat ick met tranen bloedigh,
Beschreyde haer dangier:
Veel waer dees droefheyt minder,
Dan al het quaet of hinder
Dat sy nu kiesen hier. Veel, &c.
De ure sal haest wesen
Dat ghy sult zijn vol vreesen,
Benouwt, in groot gevaeren:
Gheloof sult ghy my gheven,
Te laet, als ghy in sneven
| |
[pagina 561]
| |
Geraeckt, nae 't oordeel swaer.
Geloof, &c.
Bekeert u dan in tijde
Als nu met herten blijde,
Van aerts nae 't Hemels goet:
Wilt nu gesont hanteeren,
Dat ghy dan sout begeeren:
En wenschen met ootmoet.
Wilt, &c.
't Is al van kleynder weerden,
Al wat hier is op eerden,
't Is kort en ongetrouw:
Het eeuwigh goet hier boven,
Wilt soecken, en Godt loven,
Ghy sult niet hebben rouw.
Het, &c.
Wilt daer u herte seynden,
Daer 't eeuwigh, sonder eynden,
Eens magh in vreughde zijn.
Hebt altijt uw' gedachten
By daegen en by nachten
Daer vreugdt is sonder pijn.
Hebt, &c.
Niet moet ons lastigh vallen,
Noch moeyelijck met allen,
Pijn, arbeydt, lijden swaer.
Want als de dood sal komen
Sal 't ons seer krachtigh vromen.
Gelooft my: 't is voorwaer.
Want, &c.
|
|