Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

(1679)–Aegidius Haeffacker– rechtenstatus


Eenen anderen.
Op de wijse: Het was een rijcke koopmans Soon. Dominice, Godts trouwen knecht, Die tot de vree, Door d'enge weght, Des Hemels zijt gekomen; Reyckt ons de hant, En wilt ons met Het onderstant Van u gebedt, Tot beter leven vromen. Ghy gaeft toch oock Van d eerste jeughd Een baljem roock Van alle deughd, En loffelijcke wercken, Daer 't gantsche Ront, Van Oost te West In Gods verbont Te meer gevest
[pagina 456]
Deur is de Christen Kercke. Dit wierde meer Als wel ghewaer, Tot Godes eer, De groote schaer Van honderd duysende zielen, Die in 't gheloof, Door u ghestut, Haer uyt den roof Van d'helsche put In Vranckrijck wederhielen. O groote gunst Van Godts ghenaed, O waerde kunst Van uw' weldaed, Voor Spangjaerts en Franchoysen, Die ghy bewaerdt, Die ghy gheleert, Die ghy ghespaerdt, Die ghy gheweerdt Hebt van de Albigoysen. Een snoode seckt Van kettery, Daer uyt geleckt Noch is, die wy Och-armen nu ghedooghen Tot dat den Heer Oneyndigh goed, Verbeden we'er, Eens open doet
[pagina 457]
De toegeslooten oogen. Wy bidden u, Terwijl ghy 't oor Mooght hebben nu Tot uw' gehoor Volboodigh des behoeders: Stilt ons geween Godt saligh man, Soo door gebe'en, Als preeken van U'w naegelaeten broeders. Maer krijght voor al Ons uyt de lucht, Dat haer getal In yver-sucht Van zielen aen magh groeyen, End' al de rest Van 't Christenrijck, Van eerst te lest In deugdt gelijck Als Rooselaeren bloeyen.