Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

[p. 304]

Noch op de selve Feest-daghen.

Op de wijse: O eeuwigh Godt almachtigh, &c. pag. 4 Ofte: Onse Vader Godt ghepresen. Ofte: Rijck Moeder Godts Marie.
Mits yeder vers in tween verdeylende.

IN een so duyster nachte
Al uyt die wilde Zee,
Hoord' ick een bitter klachte,
Vol jammer en vol wee.
O wee! O wee! Och ermen!
Riep daer een stemme bangh.
Wilt onser toch ontfermen:
O Heer gy blijft soo langh.

O wee! &c.

De duyster nacht der sonden,

In dese wereldt woest,
Heeft onsen wil verslonden,
En ons verstandt verroest.
Wanneer, wanneer, o Heere,
Sal ons de Son op-gaen,
En stiere door sijn leere,

[p. 305]

 

Ons Schip ter rechter baen.

 

Wanneer, &c.

 

Ghy Hemels hoogh verheven,

 

Wilt ons door uwen douw

 

Den Salighmaker geven,

 

Verlichten onsen rouw.

 

Ghy aerde rijck van kruyden

 

Verciert met bloemen schoon,

 

Voort-brengen wilt ons huyden

 

Een bloemme, Godes Soon.

 

Ghy Aerde, &c.

 

Hier na sagh ick op rijsen

 

Den schoonen dage-raedt:

 

Klaer, suyver, weert om prijsen,

 

Sy voor de Sonne gaet.

 

Verscheyden van coleure

 

Was zy, wit en root,

 

Met een soo soeten geure,

 

Het licht sy ons aenboot.

 

Verscheyden, &c.

 

Een Maget uyt-verkooren

 

Was zy, in deughden rijck,

 

Van Koninghs-stam gebooren,

 

Niemant was haers gelijck:

 

Om moeder Godts te wesen,

 

Was sy verciert al-om.

 

Tot haer men riep mits desen,

 

Ave weest wellekom.

 

O Moeder, &c.

 

Ave, ave vol trouwen,

[p. 306]

 

Maria weest gegroet:

 

Want boven alle Vrouwen

 

Ghy schoon zijt ende soet.

 

Ave van wee en rouwen

 

Ghy ons verlossen sult,

 

Ons schip kunt ghy behouwen

 

Betalen onse schult.

 

Ave van, &c.

 

Aldus genaken siende

 

De poort der saligheyt,

 

Wy deser Maget vrienden

 

Roepen met danckbaerheyt:

 

Gelooft, gedanckt, gepresen

 

Zy Godt in eeuwigheyt:

 

Die om ons te genesen,

 

Dees Maget heeft bereydt.

 

Gelooft, &c.