Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de selve wijse:
ONtslaept, o wereldt, God ter eer,
En singht hem lof met blijden geest:
Want hy van al moet even seer
Ghedanckt, gedient zijn, en gevreest.
Een ongeschapen weesen kendt,
Eer Godt den Vader en sijn woordt,
Prijst oock den Gheest, want hy ons sendt
Sijn troost met vrede en accoort.
| |
[pagina 233]
| |
Hem looft het Aertrijck schoon en groen,
Het vyer, de locht, de wijde zee,
De vruchten elck op haer saysoen,
De visschen, vogels, en het vee.
Eert hem dan oock, en hout u vry,
Van t'overtreden sijn gebodt,
Belijdt en dient met herten bly
In drie persoonen eenen Godt.
Verheft den Vader in sijn Macht,
Den Soon als Wijs, den Geest als Goet,
Hoe-wel in wijsheyt, goetheyt, kracht,
Sy zijn gelijck, tot ons behoedt.
Godts miltheyt, wijsheyt, en bestier,
Al onse macht te boven gaet.
Dus dient hem wacker als een vyer,
Geen maet te houden is de maet.
Tot u, o Godt, ons krachten keert,
Aenhoort 't geschrey van onsen gront:
Uw' graci' over al vermeert,
U dienen moet ons hert en mont.
Uyt u spruyt alle creatuer,
Al watter is door uw' bestaet
Ghy zijt in al, doch even puer,
En al in u ghy oock vervaet.
In 's menschen hert neemt ghy uw' rust,
En ciert dat met uw' graci' schoon:
| |
[pagina 234]
| |
Van 't aertsche goet treckt onsen lust:
En geeft daer door des Levens Kroon.
Hier toe soo helpt ons kleyn en groot
O Heer, die zijn met angst begaen:
Wy zijn verstijft, en swaer als Loot
Maer uwen wil voeght ons voort-aen.
|
|