Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

[Komt Menschen schoon verciert]

Op de wijse: Als de selve begint, &c.

[p. 188]

[p. 189]

KOmt Menschen schoon verciert met deught,
Die met den Heer verresen zijt:
Komt, die nu zijt als jonghe jeught,
Door Christus doodt gebenedijdt.
Komt, komt en maeckt een nieuwe vreughdt,
Ghy meught met recht wel zijn verblijdt:
De doodt is doodt, de Hel ontbloot,
Verwonnen is den Duyvel snoodt,
Des Hemels poort is op-gedaen,
Al die maer wil magh daer in gaen.

Komt Eng'len schoon uyt 's Hemels throon,

Komt Cherubin, komt Seraphin,
Ver-eert de Feest van Godes Soon,
Betoont uw' blijde vreught en min
Op dat ons lof mag zijn ydoon,

[p. 190]

 

Verwekt ons hert en onsen sin:

 

Acht ons niet meer soo gering,

 

Als een verschoven vreemdelingh.

 

Wy sijn seer duer grantsoeneert,

 

Door Jesum zijn wy hoogh ver-eert.

 

 

 

O Jesu soet, ons hooghste goet,

 

Ons Heer, ons eer, ons vrolijckheyt,

 

Wy dancken u met groot ootmoet,

 

Voor sulcke berremhertigheyt,

 

Dat g ons verlost hebt met u Bloedt,

 

En 't eeuwigh goet ons hebt bereyt.

 

Geeft ons dat wy, van sonden vry,

 

Ons Paesch lam etend' heylig bly,

 

Gheschort, geschoeydt, met 't Cruys in d'hant,

 

Verlaten voorts Egypten lant.