Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 119]
| |
Op de wijse: d'Enghelsche Fortuyn. | |
[pagina 120]
| |
GEdenckt, o mensch!
Hoe jeugdigh oock uw' tijdt,
Hoe hoogh u wensch,
Hoe rijck, hoe groot ghy zijt.
Hoe schoon van vel
Hoe wijd beroemt van lof,
Dat gh'evenwel
Niet anders zijt dan stof.
Hoe schoon, &c.
Dus sprack de mont
Die niet bedriegen kan,
Nae d'eerste sond,
Van d'alder-eersten man;
Stof is uw' stof.
Tot stof ghy weer vervalt,
Schickt dat gh'u stof
Niet dwaess'lijck en vermalt.
Stof is, &c.
Dit 's 't vonnis Godts
Dit is de paspoort-brief,
Van 't kindt des doods
O Schepper waerd en lief
Is u Gerecht.
En dat billick was,
Getuyght uw' knecht
| |
[pagina 121]
| |
Met dese graeuwe asch.
Is u, &c.
Met asch bestroyt
Op het misdadigh hooft,
Och of ick noyt
Mijn siel en had berooft
Van uw' genaed.
O Heer of ick u pad
Met woordt of daed,
Verlaten noyt en had.
Van uw', &c.
'k Heb u misdaen
In 't aenschijn van de Son,
Maer siet my aen
Met Tyrus en Sidon.
En met de schaer
Van 't sondigh Ninivee,
Die'n asch en hayr
De penetenti' dee.
En met, &c.
Asch schreyde Job,
Door asch wiesch Jesses soon,
Vermenght met drop
Van tranen hem weer schoon:
Als hy onteert
Had Bethsabees schoot;
En met het zwaerd
Uriam had ghedoodt.
Als hy, &c.
Door 't hayre kleed,
| |
[pagina 122]
| |
En efter door 't gebruyck
Van dorre leen,
En van be-aschte pruyck,
Kreegh Judith maeght
Op Holofernis kraegh.
En Hester bracht
Te niet de Joodsche plaegh.
Kreegh, &c.
Ja Daniel
Met zijn betraende stem,
Trock uyt Babel
De stadt Jerusalem,
Des most hy zijn
Beascht, en wel ten danck,
Van vleesch en wijn
Ghespeent drie weken lanck
Des most, &c.
Met desen val
Ick Heer u oock te voet
Uw' goedheyd sal
Believen dese boet
T'aenveerden min
Noch meer, als ghy Manass',
Tot beter sin
Deed keeren door de asch.
T'aenveerden, &c.
Wee my, dat ick
My oyt verheven hebb',
Gheen beter schick
Voor d'asch toch als de krebb'.
| |
[pagina 123]
| |
Dit is haer plaets
En als s haer hooger vindt,
Voor weynigh baets
Verstuyftse door de windt. Dit, &c.
Weerhoudt de kracht
Van u verbolghen aem.
Helaes! mijn macht
Is daer toe t'onbequaem.
Wat waer u lofs
Of gh' al een bevend blad
Of weynigh stofs
Aen my verblasen had. Wat, &c.
Gunt my veel eer
Gelijckmen door de asch
In 't Lente-weer
Siet vorderen het gras;
Dat ick daer deur
Oock met d'onnutte vijgh
Nieuw voedsel beur
En gunst van wasdom krijgh,
Dat ick, &c.
Prins en Vorst
Van hemel en van aerd,
Hout dese borst
Met u altijdt gepaert.
Mijn weghen glat
Als ys en als gelas,
Baendt tot een pad
Door 't strooysel van de asch.
Mijn wegen, &c.
|
|