Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

[Alle die peys dorstigh zijt]

Op de wijse: Dies est laetitiae in ortu, &c. pag. 44.

ALle die peys dorstigh zijt,
Verheught nu u leven:
Want ons wort op desen tijdt
Een Prince ghegeven.
Een Prince ghenaden-rijck,
Die den vyandt vromelijck,
Sal met voeten treden:
En op-rechten Adams val,
Oock sijn volck verlossen al,
En brengen in vreden.

Desen Prince hoogh befaemt,

Weerdigh t'exalteren,
Wort des hoogstens Soon genaemt,
Die oock sal regneeren
In 't huys van Jacob eerbaer,
In der eeuwigheydt voorwaer

[p. 61]

 

Sal sijn Rijcke wesen:

 

Hy sal door den rooden vloedt

 

Van sijn heyligh dierbaer Bloet

 

Ons' wonden ghenesen.

 

 

 

Looft hem dan met blijden sanck,

 

En met grooter eere:

 

Hoort hoe soet is dit geklanck:

 

Glori' Godt den Heere

 

Zy in d'alderhooghsten throon,

 

Want den Soone Godts ydoon

 

Menscheyt heeft verkooren,

 

En is in den kouden nacht

 

(Soo 't was van 't begin voor-dacht)

 

Van een Maeght ghebooren.

 

 

 

Eer en danck moet dan ontfaen

 

't Kindt en sijne Moeder:

 

Die heeft sonder weedoms traen

 

Ghebaert ons Behoeder:

 

Sy is die wortel propijs

 

Van Jesse, dat schoone rijs,

 

Waer uyt is ghesproten

 

Die blomme die altijt bloeyt,

 

Wien 't bloeyen niet en vermoeyt,

 

Met liefd' overgoten.