Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 44]
| |
Van oudts in 't Latijn ghesteldt. Ende nu versch in 't Duytsch overgeset op de selve wijse als sy begint. | |
[pagina 45]
| |
 | |
[pagina 46]
| |
'T Is een dagh van vrolijckheydt
In 's Koninghs gheboorte.
Want heden seer wel bereydt,
Uyt des Hemels poorte,
Is ghekomen wonderlijck,
Een kindt seer gheneughelijck
Na der Mensch'lijckheden:
Maer 't is onuytsprekelijck,
En oock onwaerdeerelijck,
Na sijn' Godd'lijckheden,
Moeder is de Dochter hier,
Vader is de Sone,
Wie hoord' oyt van sulck bestier?
Godt werdt Mensch ydone.
Hy is Knecht en daer toe Heer,
Hy is over-al, dat 's meer;
Nochtans niet te grijpen:
Teghenwoordigh ende veer,
Wonder over wonder seer!
Wie kan dit begrijpen?
Als niet wordt gequetst een glas
Daer het licht gaet doore,
G'loov' ick dat Maria was
Reyn Maeght na en voore.
Saligh is dees' Kraem-vrouw bly,
Wiens gesloten Lichaem vry
Den Heer heeft gedragen.
Saligh die borsten daer by
Die Godt heeft gesogen bly
In sijn jonghe daghen.
| |
[pagina 47]
| |
DIes est laetitiae
In ortu regali
Nam processit hodie,
Ventre virginali,
Puer admirabilis,
Vultu delectabilis
In humanitate:
Qui est ineffabilis,
Et inestimabilis,
In divinitate.
Mater hîc est Filia,
Pater hîc est Natus,
Quis audivit talia,
Deus homo datus,
Servus est 7 Dominus,
Qui ubique cominus,
Nescit apprehendi,
Praesens est & eminus.
Stupor iste geminus
Nequit comprehendi.
Ut vitrum non laeditur
Sole penetrante,
Sic illaesa creditur
Virgo post & ante.
Felix est puerpera,
Cujus clausa viscera
Deum portaverunt.
Et beata ubera.
Quae aetate tenera
Deum lactaverunt.
| |
[pagina 48]
| |
In der nacht gheboren wort
Der Sonnen Verlichter.
In een stal ter ne'er ghestort
Alle werelt Stichter.
Die hant wort ghebonden vast
Die ghemaeckt heeft 's Hemels last,
En de sterren schoone.
Hy schreyt oock seer jammerlijck
Die daer dondert vreeselijck
Van des Hemels throone.
Als ghebooren wierd Gods Soon
Van een Maget pure:
Een Roos van een Leli' schoon,
Verschrickt de nature,
Dat een' Maeght hem weder baerd,
Die geboren was voor d'Aerd',
Die het al moet dragen:
Dat haer borsten suyverlijck
Geven Mellick eerbaerlijck
Den Ouden der dagen.
D'Engel heeft de Herders ras
's Nachts by hare beesten
Verkondight wat vreught daer was
Op des Konincks feeste:
Gaet en soeckt het kindeken:
Het leyt in een kribbeken
In doeckskens gewonden:
Hy is aller werelt Heer,
Van gedaenten schoonder meer
Als yemant gevonden.
| |
[pagina 49]
| |
In obscuro nascitur
Illustrator solis,
Stabulo reponitur
Princeps terrae molis.
Fasciatur dexterra Quae creavit sidera,
Dum caelos extendit.
Concrepat vagitibus,
Qui tonat in nubibus
Et dira portendit.
Orto Dei Filio
Virgine de pura,
Ut rose de lilio, Stupescit natura;
Quod parit juvencula,
Natum ante saecula
Creatorem rerum:
Quod uber munditiae Lac dat pudicitiae
Antiquo dierum.
Angelus pastoribus
Juxta suum gregem
Nocte vigilantibus,
Natum caeli regem
Nunciat cum gaudio Jacentem praesepio
Infantem pannosum.
Et cunctorum Dominum.
Ac prae natis hominum,
Forma speciosum.
| |
[pagina 50]
| |
Doen men die wereldt beschreef
Ginck een' Maeght met kinde
Na Bethlem daer sy doe, bleef
Baerend' haer beminde:
Die ons wil beschrijven mee,
In der heyl'ger Eng'len stee,
Die hem loven stille.
Godt een Heer der Heeren fijn
Schenckt ons al den vrede zijn
Die goet zijn van wille.
Orbis dum describitur,
Virgo praegnans ibat,
Bethlehem, quo nascitur
Puer, qui nos scribat
In illorum curia,
Qui canebant Gloria
Novae dignitatis.
Deus in sublimibus
Det pacem hominubus:
Bonae voluntatis.
|
|