Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)

[p. 718]

Een ghebedt om deughden te verwerven.

Op de wijse: Veni creator Spiritus, &c. 209.

O Heer, aenhoort toch mijn ghebedt,
Dat ick aenhef met goedt opset,
En gheeft my tot mijn saligheydt,
Al 't geen van quaet tot deughden leyt.

U leven, Heer, en sterven swaer,

My altijdt zy een spieghel klaer:
Tot hulp en leer uw' vrienden al
Laet zijn voor my in 't aerdsche dal.

Leert my in u te scheppen moedt:

Want ghy, mijn Heer, alleen zijt goet:
En sterven Wil en Sinnen quaedt,
En volghen geern uw' leer en raedt.

Doet my bewaren 't herte mijn,

Mijn tongh, mijn oogh,en smake fijn,
En scheppen uyt goet en quaet
Mijn leer, mijn vrees', tot mijnen baet.

Geeft my der menschen oordeel snoot

En klappernij niet achten groot:
Maer nemen sulcks, tot mijn profijt,
Van u, o Heer, ghebenedijdt.

Leert my te oord'len niemandt niet,

Mijn selfs te achten als een riet,
En ander menschen achten groot,

[p. 719]

 

Wijs, deughdsaem, heyligh en devoot.

 

 

 

Geeft my een diep' ootmoedigheyt,

 

Een geest reael vol soberheyt,

 

Een haet van sonden en onvree,

 

Een suyver hert en lichaem mee.

 

 

 

Leert my, Heer, bidden na u hert,

 

Mijn schult beschreyen oock met smert:

 

Vervuldt mijn hert met graci' soet,

 

Dat ick u altoos dienen moet.