Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Nu weest ghegroet,, Maria soet. 306. Ofte: Waer is de Dochter van Syon, p. 65.
O Godt, aenhoort toch mijn gebedt:
U oor wilt tot my keeren:
Met haest op mijn begeerten let:
't Sal zijn tot uwer eeren.
| |
[pagina 676]
| |
Ick bidd' u Heer, my vinden doet
Eens graci' in uw' ooghen:
Wat teghenspoet my dan ontmoet
'k Sal 't vromelijck ghedoogen.
Eia mijn Godt, ghy zijt toch goet,
Laet my ghena verwerven,
Ick sal ghewilligh 't bitter-soet
Des Vleeschs en 's wereldts derven.
Maeckt my des werelts weelden suer,
Verbittert my haer lusten,
Op dat mijn hert volherdigh, puer,
In u gheheel magh rusten.
Doet my versmaden vleesch en bloet
Mijn selven oock versaken:
Op dat ghy, Godt, zijt al mijn goet,
En al in alle saken.
Op dat ghy my alleen besit,
O Heer, wilt in my dalen.
Mijn ziel is swert, maect die snee-wit,
En maecktse vry van qualen.
Maeckt nu tot 's werelts saken flou,
Tot u, Heer, hittigh blaken:
Op dat ick voort-aen niet meer louw
In u my magh vermaken.
Laet my in u verslonden zijn,
Mijn hert heel vast wilt knoopen:
Op dat ick niet gheheel verdwijn,
Soo ick van u gingh loopen:
Op dat ick 't al in een besluyt,
O Prince van hier boven
| |
[pagina 677]
| |
Verciert mijn ziel, als uwe Bruydt:
Om u altijdt te loven.
|
|