Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O eeuwigh God Almachtigh, 4. Ofte: Mijn lippen opent Heere. 205.
LAet ons met herten loven
De Princen van Godts Rijck:
| |
[pagina 476]
| |
Want sy met vreucht hier boven
Godts throon sien al ghelijck:
Sy worden oock ghesonden,
Soo meenigh in 't ghetal,
Om ons hiet te verkonden
Godts wil, in 't ardtsche dal.
Is 't niet van grooter weerden,
(Wijs is hy die 't bevroet)
Dat slijm en stof der eerden
Van Godt krijght 't eeuwigh goet?
O saghen wy ons smerten,
Ons zielen angst en noodt,
Hoe souden wy beherten
De vlucht tot haren schoot.
Doen Satan was verheven
Schoon als den dagheraet,
Deed' hem sijn boosheyt sneven,
En kreegh tot ons een haet:
Waer door hy heel ontsteken,
T' en val quelt onse ziel:
Op dat ons sou ontbreken
Het rijck, daer hy uyt viel.
Heer, wijst ons al te samen
Hoe boos hy is van daedt,
En maeckt dat wy ons schamen
Te doen na sijnen raedt:
Doet ons oock veerdigh soecken
Des Hemels onderstandt,
Dat ons hier kan verkloecken,
En bie'n in noodt de handt.
| |
[pagina 477]
| |
Komt Michael met machte,
Vermaert en genereus,
Houdt met u heyr de wachte,
Maeckt ons victorieus.
Ghy zijt van Christus Kercke
Den Veldt-heer wel bekendt,
Wilt met uw' gunst ons stercken,
In 't strijden tot den endt.
Op onse swaerigheyden
Neemt acht, en komt te baet,
Met troost, die wy verbeyden
Van u, ons toe-verlaet.
Doet onse ziel hier waken,
Met licht, en omghegordt,
En na 't af-scheyden haken,
Want 't leven is hier kort.
O Gabriel van Gode
Die tot Mariam reyn,
Gheworden zijt den bode,
Al uyt des Hemels pleyn,
Ghy quaemt ons heel verblijden
Met uwe boodtschap soet,
Die ons van alle zijden
Behulpelijck ontmoet.
Hoordt, Raphel, van nature
Goetdadigh, ons ghebedt,
Toondt over ons uw' kure,
En op ons sieckten let:
Vereenight onse zielen
Met Godt, en gantsch verjaeght
| |
[pagina 478]
| |
Die soecken te vernielen
In ons dat Godt behaeght.
O Engelen des Heeren,
Van namen onbekendt:
Wilt u oock t' ons-waert keeren,
En hoeden voor 't Serpent,
Verlicht aen ziel en leden
Daer wy mee zijn bela'en,
Ons hert bewaert in vreden,
Op dat wy blijven staen.
Een Godt en drie persoonen
Zy van ons prijs en eer,
Om danckbaerheyt te thoonen
Soo goedertieren Heer:
Die ons beschickt ter trouwen
Den Adel van sijn Hof,
Om ons te doen aenschouwen
Sijn macht met vreught en lof.
|
|