Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 466]
| |
Op de wijse: O cierelijck cieraet.
Euphemia Princes!
Beminster van Christus salighmakend les,
Aensiet de noodt van kleyn en groot,
Verhongert naer
| |
[pagina 467]
| |
 het Hemelsch broot.
Verschoontse,
En toontse
Om hoogh aen 't oogh //
Van Godts medoogh.
Uw' deught vermagh //
ons van 't beclagh,
Te helpen wel op desen dagh.
| |
[pagina 468]
| |
EUphemia Princes!
Beminster van Christus zalighmakend les,
Aensiet de nood .// van kleyn en groot,
Verhongerd naer het hemelsch broot.
Verschoontse // en toontse
Om hoogh // aen 't oogh // Van Goods meedoogh.
Uw' deugh vermagh // ons van 't beklagh,
Te helpen wel op desen dagh.
Verschoontse, etc.
Op desen dagh, wanneer
Ghy wijlen, verdroeght voor Godes hoogste eer,
Ten lieven danck // de scharpste banck
Van roe, van roock, van stock, van stanck:
Van swepen // van nepen,
Van gloed // van bloed // van alle boet
Die oyt geleen // van Machabeen,
Of erghens wierd van menschen le'en.
Van swepen, etc.
Die dan met sulcken wee
Op d' aerde, den naem haers Bruydegoms belee:
Zal nu voor ons // op 't woord haers monds
In Gods Palleys // wel krijgen peys,
Want seker // den beker
| |
[pagina 469]
| |
Is dier // die hier // door swaerd oft vyer,
Tot Godes lof // van 't aerdsche stof,
Met mond en hert, verswolgen werd.
Want seecker, etc.
Hoe aengenaem en soet
Voor Christo, was wel des Maghets sterck gemoed?
Wanneer sy bad // den Hemel, dat
Van 't wild gedierd // toch niet gevyert
Haer leven // en bleve,
Maer deur // 't verscheur // haer ziel te beur
Vervallen sou // aen die haer trou,
In 't doopsel bad // ontfanghen had.
Haer leven, etc.
't Gebed en was nau uyt
Ghesproken, of siet des Heeren reyne Bruyd
Kreegh van een Beer // noch min noch meer,
Als eene wond // des sy terstond
Haer wangen // liet hanghen,
En bood // de dood // haer open schoot
Maer met gelock // de ziel vertrock,
Na 't rijckste pand // van 't hoogste land.
Haer wangen, etc.
Euphemia! goe reys.
Den Hemel, sal graven doen uw' Maegde-vleys.
| |
[pagina 470]
| |
Te Calcedoon,, daer 't even schoon
Verwachten sal // het laetste Dal,
Bedropen // belopen
Met blom // en gom // wilt dan weerom
Ons helpen met // u lief gebed,
Tot onderstand // van Godes hand.
Bedropen, etc.
Voor al, dat hy de grond
Ons stercke, van 't oude Katholijck verbond.
't Welck nu ter tijd // met sware strijd
By ons wel herd // bevochten werd.
Maer stutse // beschutse,
En veld // 't gheweld // 't welck haer ontsteld.
Gelijckmen weet // dat ghy wel deedt,
Het nieuwe les // van Eutyches.
Maer stutse, etc.
|
|